lyi bir test uzmanı ya da terapist, kişinin yetenek ve kapasitesini, gereksinimlerini ve yapabileceklerini genel bir şekilde görebilir. Diğer bir deyişle, ona iş konusunda oldukça uygun bir yol gösterici olabilir; ama seçme ve vazgeçme sorunu varlığını sürdürecektir. Dahası, gelişmekte olan kişi seçeceği yazgıyı olanaklar, kültürel onaylama ve kınama vb. doğrultusunda az çok görmeye başlayınca ve kendini yavaş yavaş, örneğin, bir hekim olmaya adayınca da (seçim mi? seçilmek mi?) kendini-kurmak , kendini-yaratmak sorunları kısa zaman içinde yine baş gösterecektir. Disiplin, sıkı çalışma, hazzın ertelenmesi, kendini zorlama, kendini bir kalıba sokma ve eğitme "doğuştan hekim" olan bir kişi için bile bir zorunluluk halini alacaktır. İşini ne denli severse sevsin, uğruna sineye çekmesi gereken angaryalar olacaktır. Diğer bir deyişle , bir hekim olarak kendini gerçekleştirmek iyi bir hekim olmak anlamına gelir sıradan bir hekim değil.
Bir idealin bir bölümünü kendisi yaratmış, bir bölümünü kültüründen almış, bir bölümünü de keşfetmiştir.
İyi bir hekimin nasıl olması gerektiği üzerine düşünceleri de kendi yetenekleri, kapasite ve gereksinimleri kadar belirleyici olacaktır.
Sayfa 182
Pek çok insan bu belirsizliğin etkisiyle mahvolmuştur. Böyle bir insan başarmak istediği amaç veya arzuyu düşündüğünde aklındaki ilk soru, 'Bunu yapmak için ne gerekir?" değil, "Ben bunu yapabilir miyim?" sorusudur. Bu sorunun anlamı şudur: "Bunun için doğal yeteneğim var mı?" Örneğin, "Dünyada her şeyden çok bir
Bu şundan ileri gelir: “Sıradan” fakat zeki olan bir insan, yenilik doğurabilen yetenekte olsa bile, kendi kendini yiyerek, büyük bir ümitsizliğe düşer. Hayattaki konumuna razı olmak isterse, ezilmiş gururunun duyguları ile kendisini zehirler. Bundan başka biz, en yüksek bir sınırı göz önünde tuttuk. Çoğunlukla, zeki olan bu aracı sınıfın, her
