SON YANGIN
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
Akşamın kollarında yıkıldı birer birer
Yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
Günbatımına mahkûm umutlar benim değil
Âşikâr olmuş meğer tende can, canda
I
Gidersin; yağmurlarda kırık kalır mızrabım.
Gidersin; ardından dilsiz bir ihanet gider.
Gidersin, her şey gider.
Gidersin, kalbimde bir tabur ayaklanır,
İlgilenmez ordular, hükümetler…
Gidersin; işte rezil bir an’dır bu;
Saçlarının kokusu burnuma tüttüğünde genizimde çiçekler açardı.
Gözlerine baktığımda dünyadan bağlantım kopardı, hiçbir şeyi ne duyar ne görürdüm.
Ruhumu dinlendiriyordu bakışları.
Buz gibi ellerini tuttuğumda içimdeki volkanlar söner, içimi kavuran lavlar taşlaşır donar kalırdım.
Onunla geçirdiğim dakikalar hiç bitsin istemezdim.
Onunla daha
İnsan hep aldandı ..
bağrına usulca yaslandığın , bir su damlası gibi eridi ..atmosfer hacmi olan herseyi sahiplendi ..insan bir göğüste yetim kaldı ..
Yürek sesini duyuramadi, yetime gelen atsız oldu ..
Adam kadına bu şiiri hatırat etti:
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!
Son Yangın
Benim değil o eski ateş semazenleri
Şimdi viranelerini ağlatıyor tenleri
Dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
Rengi değişti sevda ikliminin, suların
Geçmişini arayan o divane köprüler
♡♡♡
Merhaba ey kalbimizde tek intizar!
Hoş geldin ezel ikliminden..
Şerefe boğdun, mest eyledin fani yuvamızı. Faniler adedince, zerreler adedince Merhaba Yâr! Merhaba ey kalbimizdeki yangına medar!
Herkesin var bir sevdası. Herkeste bir gönül yarası. Her kalbin derinliklerinde biri yatar. Her kalp kendini bir yâre bağlar. Vallahi Sensin bize tek