hatıralar
Senden bana kalan hatıralara rastladım bugün. Birkaç fotoğraf kalmış geriye, bir de babadan kalma hiç çıkarmadığın o köstekli saatin. Gittiğin gün, benim için durmuştu zaten zaman. Oturup öylece hatıralarımızı karıştırırken tutamadım kendimi, ağladım hemen oracıkta, elimde son fotoğrafımız. Hani o ailecek çekindiğimiz, benim yanına oturup, senin ise bir beyefendi gibi ayakta beklediğin fiyakalı fotoğrafımız. Geçen sefer yakamamıştım, yalan değil gözyaşlarım bu kez ıslatmış biraz fotoğraflarımızı. Kıyamadım ben yine tabi, hemen aldım tek tek astım ipe. Kurusun da yüzüne, gözlerine, bize ve eski sââdetimize tekrar bakabileyim diye. Zaman nasılsa artık geçmiyor diye saatini de astım hemen yanına..
🖋️ K. D. ⚖️
İyi akşamlar...☆
Sen dalında güzel bir papatyaydın....
Ben bırak seni koparmayı koklamaya bile kıyamadım...
Sayfa 106Kitabı okudu
Nasıl mı sevdim onu..?
Çok sevdim biliyor musunuz. Bu gece yine her fotoğrafına baktım, konuşmalarımızı bile sevmeye kıyamadım. Ben onun her kusuruna her yanlışına hayranlıkla baktım, karşımda sevdiğim vardı çünkü. Hiç kin tutmadım, nefret beslemedim, hep sevdim, çok güzel sevdim ama o her hatamı yüzüme vura vura yanlış yaptığımı değmeyeceğini anlattı. Ben her anımızı saklarken o her şeyi sildiğini söyledi. Onun her hatasında kalbimin parçalanmasını da sevdim aslında. Onun sayesinde ağladığım gecelerin sonrasında yine gidip içimi en çok ona dökmek istedim biliyor musunuz? Düşmanım olsa bile beni öyle bırakmazdı ama sen arkana bakmadın bile... Ben böyleyken bile sana düşman olamadım bu çaresizlik nasıl geçer ki..?
Yine kendime kızdım yine kıyamadım diye ...
İnsan oğlu böyledir işte çıkar gider hayatım mahvoldu sanırsın toplandığını düşünürsün geri gelir yıkar gider sonra senin sevgine senin gözyaşına takıntı der sevilmek nedir bilmez çünkü hatalarını görmezden gelmek nedir Bilmez sadece gitmeyi bilir .
Şimdi kışın ortasında böyle bir yaz anısı sizi pek sarmayabilir ama yine de anlatayım :)
Bir gün aylardan temmuz falan, acayip sıcak, millet kavruluyor..
Dedim hadi denize gireyim, bindim vapura, gittim Heybeliada'ya..
Dedim hadi adanın arka tarafına geçmek için kestirmeden gideyim..
Daldım ormanın içine yürü yürü yürü derken, ormanın
Nefret, Kin, İntikam, Kıskançlık..
'İntibah' adından dolayı bende hep tarihi bir roman etkisi bırakmıştı fakat öyle değilmiş. Gerçi adı da 'Bu son olsun' olacakmış ama tekliften dolayı olmamış. Tam yakışacak bir ad olurdu eminim. Tabii ki tarihten de bağımsız değil, dönemin sosyal yaşamı çerçevesinde aşk olay örgüsü işleniyor. Aşk demek de doğru mu bilmiyorum. Kin nefretin olduğu yerde aşk olur mu diyerek okudum resmen. O kadar saf seven birinin sırf başkasından intikam almak için ölümle cezalandırılan bir roman. Tek solukta okunacak bir tür ama tabii ben bitirmeye kıyamadım yine. Herkese tavsiye Dostlara emir bir öneri.. 
İntibah 
Namık Kemal
