Ağzımı tıkayın, çığlıklarımı boğun,
canım daha çok bağırmak isteyecek!
Vurun yumruklarımı zincire,
canım zinciri daha çok kırmak isteyecek!
Etimi parçalayın!
Kemiklerimi dağıtın!
Bayrağım olacak kanım!
Kemiklerim üstünde bir başka insanlık yükselecek!
Çünkü burda yok olmaz hiç bir şey,
- burda kural ya yenmek, ya ölmek -
Yitip giden bu hayat
daha çok yaşamak isteyecek !
(Çev.: A. Kadir - Afşar Timuçin)
Sayfa 204 - Hilal MatbaacılıkKitabı okudu
Hayatımızın Kazancı
Yaşamdan kâr saydığımız dakikalar nelerdir? Neleri yaşadığımda bugün çok kârlı geçti demeliyim?
Bu soruya farklı insanlar; ayrı ayrı cevaplar verecektir. Bu çok doğal… Garip olan, yıllar geçtikçe bu soruya kendi kendime verdiğim cevapların sürekli değişim içinde olması.
Kendimi bilir bilmez dedim ki “yaşamak, annemin elini tutabilmektir.” Onun
V’eda
Gerçekliğin içinde veya hayalimde bile değilken neredeyim ben? Ne aradığıma dair herhangi bir fikrim yok. Belki de böylesi iyidir derken o kadar uzaklara düşüyorum ki kendimi labirentin en başında buluyorum. İşte öylesine uzak yaşadığım duruma, öylesine uzak şeylere karşı bir ilgi uyanıyor içimde. Dikkatlice sokulup kulak kabartıyorum. Koyu
BARBARA
Anımsa Barbara
Yağmur yağıyordu o gün Brest'te durmadan
Yürüyordun gülümseyerek yağmur altında
Şaşkın hayran sırılsıklam
Anımsa Barbara
Siam sokağında rastladım sana
