Kendine Not...
Öyle bir an gelir ki kendi sesinden bile rahatsız olursun. Bıkmışsındır her şeyden herkesten o kadar çok yorgunsundur ki hem zihnen hem bedenen hem ruhen hiçbir yere sığamazsın. Düşünürken düşünürsün neden düşündüğünü, neden yalnız hissediyorum neden yalnızlaşmak istiyorum.
"Hep bir soru cevapsız cevabı olan tatmin etmez çünkü yalansız."
...
İşte o an bırak her şeyi akışına bırak senin için bir şeyler çizilmiş sen tamamen değiştirmeye kalkma sen çabanla ekle veya çıkart.
Hiçbir şey zor değil hiçbir şey imkansız değil. Kaybetmekten korkanlar kaybeder. Sen yaşa hayatını yaşanması gerektiği gibi kendine güvenerek sana iyi gelecek şeyleri biriktirerek. Bırak gitsin bazı insanlar yokluğu ne kadar çok acıtacaksada varlığı kadar yara bırakmaz.
Hayatını yaşa kendine güven ve her daim ne olursa olsun gülümse☺️ seni yaratana ve kendine her işin altından kalkabileceğine dair inan.
Unutma bu dünyada herkes her birey kendine değerlidir.
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Büyük bir oda. Bahçeye açılan bir pencere
Ortada bir masa
Yanda bir kapı
Daha birkaç şey: Örneğin bir yunus balığı camdan, bir heykel
Sabah. Duvarda gün tanrıları
Rezneler, sedef otları, küpe çiçekleri görünür pencereden
Görünür ama görünmez
Yani hiçbir şey yerinde değil pek. Bugün ne?
Salı! O bile yerinde değil
Bir bardak, bir sürahi yerinden
D.A.Ç
insan olmanın her zaman için kendinden başka bir şeye, ya da bir insana-gerçekleştirilecek bir anlama, karşılaşılacak bir insana, hizmet edilecek bir davaya, ya da sevilecek bir insana- yönelmek olduğu yolundaki antik ant- ropolojik gerçeğini anlıyorum İnsan, sadece varoluşundaki bu kendini aşmayı gerçekleştirdiği zaman gerçekten insan, ya da
YALNIZ BİR OPERA
ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda
yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim
oysa bilmediğin bir şey vardı sevgilim
Ben sende bütün aşklarımı temize çektim
Onu kaybetmek, zamanın akışında süzülen bir yaprak gibi hafif olmayı hiç öğrenemedi. Acı, kalbimin en derin köşelerine işlemiş, orada sessizce ama inatçı bir şekilde yaşamaya devam ediyor. Günler geçiyor, mevsimler değişiyor ama o acı, zamanın iyileştiremediği bir yara gibi duruyor.
Gözlerim kapalıyken bile hissediyorum; her hatırası, her gülüşü,
Kirli sepeti
Para para para varlığı bir dert ,yokluğu yara..
" Azıcık yuvarlanıyım mi şunlarla yaaa"
ahhahahahahahahaha canim Hayriye yaa.
Sorsalar saflığımdan şikayet edecek değilim. En halis duyguları beslemenin nesinden şikayet edeyim ki? Yine de koynumda kocaman bir yara, yarin var iken yokluğu...
Türkü'de de dediği gibi;
"Yaram yarimdir, yarim yaramdır."
BEN SENİ SEVDİM Mİ ? -II-
Yanmış bir şehirdim ben, tüm yıkılmıştım
İçimde sevgilerden eser kalmamıştı
Aldın onardın beni, yaralarımı sardın
Şaşırdım, beni böylesine seven olmamıştı
Alışık değildim öylesine sıcak öpüşlere