Hatice
@yoldakimuhendis_
İnşaat mühendisi
Erciyes Üniversitesi
Kahramanmaraş
103 okur puanı
Kasım 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hatice bir yorumu yanıtladı.
Ebû Zer radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Allah Teâlâ’nın şöyle buyurduğunu haber vermiştir:
“Kim bir hayır işlerse, ona onun on misli vardır veya daha da artırırım. Kim bir kötülük işlerse, ona da onun misli vardır. Ya da tamamen affederim. Kim bana bir karış yaklaşırsa, ben ona bir arşın yaklaşırım; kim bana bir arşın yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım. Kim bana yürüyerek gelirse, ben ona koşarak varırım. Kim bana hiçbir şeyi ortak koşmamak şartıyla dünya dolusu günahla gelirse, ben kendisini o kadar mağfiretle karşılarım.”
Müslim, Zikir 22
aslında kimsenin rivayet etmesine gerek yok. Allah🙏 bize gönderdiği kitabında zaten açık açık yazmıştır. Bkz. En’am sûresi 160. Ama müslümanlar kitabı bizzat okuyarak değil de, başka kanallardan öğrendiği için ortalık bu hale gelmiştir. 🙏🙏🙏
Müslümanların öğrenme şekilleri konusunda katılıyorum. Bu sebepten din, her dönem rahat bi şekilde emellere ulaşmak için kullanılmıştır. Ancak yazarın da söylediği gibi sahih her hadisin Kuranda bir delili vardır. Hadisi inkar edemeyiz 🌸
Hatice bir yorumu yanıtladı.
Bir kitap okudu
240 syf.
·
Puan vermedi
Hatice bir yorumu yanıtladı.
Amerikalıların üniversitelerinde kantin havası vardır. Herkese "sen" diye hitap ederler. Koskoca profesörlere bile... Hiç haz etmem o üsluptan. Ancak orada iki kişi istisnaydı. Onlardan çok çekinirlerdi. Birisi Bernard Lewis, ona Profesör Lewis derlerdi. Diğeri de aksanlı söylerlerdi "Halil Bey" ya da Profesör İnalcık... Lakabı ise Vezir-i Azam'dı.
Bu yorum görüntülenemiyor
Okur Takip Önerileri
Hatice bir yorumu yanıtladı.
Zamanlardan birinde bir derviş müritlerine sorar:
“İnsanlar neden öfkelenince bağırırlar?"
Müritlerden biri, "çünkü kızmış olurlar ve bunu kızdığı kişiye duyurmak isterler, " der.
Derviş tekrar sorar:
"İyi de kızdığı kişi yanındaysa, duyurmak için bağırmasına gerek var mı?"
Müritler bir an şaşırır ve gerçekten gerek olmadığını düşünür. "Peki o zaman bağırmanın sebebi nedir," diye sorarlar dervişe... Derviş der ki:
“İnsanlar kızınca kendilerini duyurmak için bağırırlar, bu doğru çünkü kızdıkları kişi bedenen yanlarında olsa da, kalben uzaktadır o an. Bağırmanın amacı kalbin sesini kalbe duyurmaktır. Ama şunu unuturlar, kişi bağırdıkça kalp daha da uzaklaşır. Kalpler uzaklaştıkça kişi daha da uzaklaşır. Kalpler uzaklaştıkça kisi daha da bağırır.
İşte bu yüzden, kalbi birbirine yakın olan insanlar bağırarak konuşmazlar. Fısıltıyla, gözleriyle, bakışlarıyla anlaşırlar. Bu bağlamda her annenin niyeti çocuğuna ‘söz’ dinletmek değil, ‘göz’ dinletmek olmalıdır.
Kalp mesafesi mühim :)
Çok güzeldi...