Bu kitab'a Savaş ve Barış kitabını okuduktan başladım. İstemeden karşılaştırarak okudum, bazı yerleri gerçekçi gelmedi. Bazı yerlerde çok akıcı, ama bazen sıkıldım(özellikle de Fransız hükümeti, devrimi ya da bir şehrin tarihi ile ilgili kısımlar). Yine de kitabı beğendim, klassik adını sonuna kadar kazanıyor. Yazar ara sıra kendi mizahını, muhteşem felsefi ve hayati fikirlerini karakterlerin diline getiriyor. Yüce bir rahibin mütevazi hayatı ve onun küçük maceralarından tutmuş, ilk sefilimiz, daha doğrusu, yalnızca ilk başlarda sefil olan baş karakter Jean Valjean'in ortaya çıkışı ve yücelik diyeceğim yere kadar ulaşmasını gülerek, ağlayarak, acıyarak okuyacaksınız.
Sonda, yazar Jean Valjean'i, olağanüstü bir şekilde kaleme almış, gözlerim dolarak okudum. Tasvir etmeye çalışmayacağım, yapamam da, sözlerim o muhteşem parçanın değerini düşürür. Söylediğim gibi, önceler yazarı kınasamda kitabı bitirdikden sonra elini öpesim geldi. Bazı şeyleri bilmek için yaşamak gerekir diye düşünüyorum, yazar da bunun hakkını vermiş.
Okumaya değecek iyi bir kitap. İyi okumalar dilerim.
