Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Fakat elimde değil , Seni kıskanıyorum beni affet
Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı ve yüzüm
Reklam
Kimseler görmedi Ömür Hanım, bu dünyadan ben geçtim. İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim içinde senin ve benim ağırlığım benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına, ben geçtim...
Kimseler görmedi Ömür Hanım, bu dünyadan ben geçtim. İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim -içinde senin ve benim ağırlığım- benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına, ben geçtim.
Sayfa 86 - Ömür Hanımla Güz KonuşmalarıKitabı okudu
Çocukluğum
Kalbimin üstüne dökülen hüzün tohumlarıydı... Bucak bucak kaçmak istediğim, soğuk bir kentti... Kırıldığını fark etirmemek için, gülmeye çalışan bir çocuktu yüreğim. Ürkek ve korkaktı. Yağmurlu bir sokağı andırıyordu bazen... Bazen ise, fırtınalı bir sabahı... Duvarın kenarına sinen gölgem gibiydi bazen de. Şimdi masanın altına hâlâ saklanmakta olan çocukluğumdan kim dilemeliydi af... Çaresiz akan yaşlarımın bedeli, Hangi defterde yazmakta? Bedenimin üstünde hunharca tepinen ayaklarda kimin? Uyuyamadığım gecelerin kim sebebi? Kulaklarımı tıkayan ellerimin sorumlusu da neydi? Sahi sebebi neydi ki, Çocukluğum sırt çevirdi gençliğime? Evimden içeri girmeyen anılarım ise, dolanıyorken içimde... Masumiyetimi yüreğimden silen her sıfatın ölümü var elimde. Ki eğer, hırsa bürünen çocukluğum gelseydi önüme... Gözlerinin içine bakarak af dilerdim. Mesela, büyümek istemezdi küçük bedenim Belki de o zaman hasar alan yüreğimin yarasını, sarardı ellerim. Karşımda olsaydı şayet... Ona büyüme derdim. Büyüme ki, çocuk yüreğine düşen her sızıyı merhametin ile yenesin... Ki eğer, bedenime rağmen büyümeseydi yüreğim Gözümde canlanan anılarıma, yüz çevirmezdi gençliğim.
Çekilmez bir adam oldum yine Uykusuz aksi nalet Yine her seferki gibi haksızım Sebep yok Olması da imkansız Bu yaptığım iş ayıp Rezalet Fakat elimde değil Seni kıskanıyorum Beni affet…
Reklam
Kimseler görmedi Ömür Hanım, bu dünyadan ben geçtim. İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim- içinde senin ve benim ağırlığım- benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına, ben geçtim...
Sayfa 86 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.