yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Yüreğim gergef gibi işledi yokluğunu Nakışlarında yüzün filizlendi her akşam Sen yokken,yangınlarda küle dönen benmişim. Ayırmışım küçülen varlığımı kendimden Ayrılığı bilmeyen taşlara imrenmişim Efkarıma sunarken yüce dağlar sisini Gökkuşağı bulurdu doğum gününde ruhum Can kedisi dışında arardı kendisi
Sayfa 108Kitabı okudu
Madem günün birinde öleceğiz ve ne zaman göçüp gideceğimiz belli değil (Belki yarın, belki bu hafta veya bir başka gün) o halde hiç müzik listesi bırakmadan gitmek olmaz, geç kalınmışlığın telafisi yok çünkü ölüm gelirken bize sormayacağından hiç umulmadık bir anda yeryüzünden silinebiliriz, o yüzden ne olur ne olmaz diye sevdiğim şarkıların
