Çok sevdiğim Remarque'ın okuduğum bir muhteşem kitabı daha. Bu kitapta insan doğasını yansıtan çok şey var. İyi ya da kötü. Çok ilginç; geçmiş yıllardaki gerçeklerle şimdikiler arasında ne kadar benzerlik var; örneğin mültecilere karşı olan tutumlar gibi...Bunca yıl geçti fakat hiçbir şey değişmedi.
Bu kitabı 20 yaş üstü okurlara okumalarını tavsiye ederim, çünkü duygusal yükü çok yoğun ve tamamen insanı içine kapatır. Hayatın bazı gerçeklerini yansıtır, örneğin; bacağını kaybeden çocuğun düşündüğü ilk şey, annesi ile kendisinin hayatını iyileştirecek olan siğorta parası olması ya da uzun yıllar hayat kadını olarak çalışan birisinin, tüm birikimleri ile birlikte hayatının arzusunu gerçekleştirmek için hayalinin peşinden gidip; muhafazakâr hayat sürmesi, rahatlık vermeyen intikam duygusu hissi...
Bu kitabı okurken sıkılırsanız, kitabı bırakıp 1-2 sene sonra okuyun. Çünkü bu kitabın etkisi hayatıma adeta bir adrenalin enjeksiyonu gibi oldu. Çılgınlıklar yapmak, derinden nefes almak, hayattan zevk almam gerektiğini hatırlattı.
