Öyleyse hem içindeyim zamanın hem de dışındayım. Mutlak bir anın derinliğindeyim. Öyleyse her zamandayım.
"Ne içindeyim zamanın \ Ne de büsbütün dışında" :)
Kendimden uzakta, kendi içimde varım ben.
Kimsem onun dışındayım,
Beni oluşturan gölge ve hareketin.
Ah içinde olsam da dışındayım zamanın
Sayfa 92
Akıl diyor ki: 1) Görünümünü meydana getiren maddenin bütün biçimleriyle mekân sonsuzdur ve başka türlü düşünülmesi olanaksızdır. 2) Zaman bir an olsun durmadan sürüp giden sonsuz bir harekettir ve başka türlü düşünülmesi olanaksızdır. 3) Nedenlerle sonuçlar arasındaki bağın başlangıcı yoktur, sonu da olamaz!
Bilinç diyor ki: 1) Ben tek başımayım ve bütün var olan sadece benden ibarettir; böyle olunca mekânı ben tayin ediyorum. 2) Akıp giden zamanı, içinde yaşadığımı kavradığım şimdiki zamanın hareketsiz bir anıyla ölçen benim; böyle olunca ben zamanın dışındayım. 3) Ben “neden”lerin dışındayım, çünkü kendi yaşantımın her olayının bir nedeni olduğunu hissediyorum.
