Antalya'da otobüse bindim, kocaman otobüste tek Türk ben, geri kalanların hepsi Ukraynalı. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Berlin'de otobüse bindim, kocaman otobüste tek Alman ben, geri kalanların hepsi Türk. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Tiflis'te otobüse bindim, kocaman otobüste tek Gürcü ben, geri kalanların hepsi Türk. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Amman'da otobüse bindim, kocaman otobüste tek Ürdünlü ben, geri kalanların hepsi Filistinli. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Malmö'de otobüse bindim, kocaman otobüste tek İsveçli ben, geri kalanların hepsi Kürt. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Hayfa'da otobüse bindim, kocaman otobüste tek israilli ben, geri kalanların hepsi Filistinli. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Poznan'da otobüse bindim, kocaman otobüste tek Polonyalı ben, geri kalanların hepsi Ukraynalı. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Cenevre'de otobüse bindim, kocaman otobüste tek İsviçreli ben, geri kalanların hepsi Fransız. Şaşkınlık içerisindeyim, aynı zamanda da çok kızgın.
Liste sürer gider...
İflah olmaz bir realist olmak lazım.