Hiç olurken duyduğum yüksek acı beni iyileştiriyor..
Cahit Zarifoğlu
İşini fazla önemseyen Hırvat polis...
Kızın adı Kaja, oğlanınki Mihal. Otostopla Avrupa'yı dolaşıyorlarmış. Cahit Zarifoğlu gibi. Sen şimdi Cahit Zarifoğlu'nu bilmezsin. Türklerin en iyi şairlerinden biridir.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Değdir hecin yüzünü yüzüme
Anla yüreğim bir çarpıntı bellemiş
Anla ne demeye bellemiş
Yorgun sığırlar Geceyi oldurup
Çekip getiren koyunlar Evi çevirsin korkuları çoğaltsın
Sofraya karşı bir beygir sureti vursun da Çocuklar sofrada bir çıra gibi yansın da Anla şu dağla bu dağın yanında Anla hayatta Bir gelip gelmemene yaslanmışım
(Dağlara gitmeli ağaçlara mağaralara ne zaman)
Düşünün yaylaları ağız'ları dürüst çiçekleri Kırların hünerli hayvanlarını İnsanı hür yatırıp hür kaldıran buğday hakikatını
Düşünün zekânın doluluğunu - bir emanet olduğunu
Kullanın çocukluğunuzu
Kırılır
(" _ en çok onlar mı )
(" _ en çok onlar)
Ben de dirilir miyim öldükten sonra /Ruhum da dirilir mi öldükten sonra/
Ben de /hesap verebilir miyim/ öldükten sonra
Derslerime çalışır büyüklerimi dinlersem"
Çekilip ağlasam mı odaya
Acaba
"Güzel insanlar biriktirin "nasılsın" yerine "yüreğin iyi mi" diye sorsunlar..."
Cahit Zarifoğlu
Sokakları kalabalıkla geçiyorum
Herkesin
Bakıyorum bir kefeni
Bir tabutu var sırtında
Sayfa 520
Sarsılıyorum içimdeki hayvan perdeyi aralıyor ve /anlıyor.
Bakamıyorum başkalarının yüzünden başka yüze
Kendime
En sağlam seslerini söyleyin ağzım
En geçerli ilkelerini dünyanın
" Kim çizebilir senden başka senin yaşamını"