Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükutu öğüten
Uçsuz bucaksız değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş.
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.
**
Özgürlüğün başlangıcı
sizin "düşünen", olmadığınızı idrak etmektir. Siz düşüneni izlemeye başladığınız anda, daha yüksek bir bilinç
düzeyi harekete geçer..
O zaman, düşüncenin ötesinde
engin bir zeka aleminin bulunduğunu,
O düşüncenin o zekanın sadece minicik bir veçhesi(yön, surat, yüz) olduğunu fark etmeye başlarsınız..
Ayrıca, gerçekten önemli olan her şeyin- güzellik, sevgi, yaratıcılık, sevinç ve iç huzurunun zihnin ötesinden kaynaklandığını da fark edersiniz.
Böylece uyanmaya başlarsınız.
**
giz, çoğaltır karanlığı, işte
tekliğimi hazırlayan yüzüm
beklemenin en duruk durağı
gelir gelir geçer karıncalar, yüzüm
yolcu gelir geçer
güzü aşkımın, ya beni
kim alır yüreğimden sabrımı
kaçırtır bir eşkıya akşam
birikmiş tortusunu hüznümün
"Peki dünyanın en büyük yalanı ne?"
"Ne mi? Hayatımızın belli bir anında, yaşamımızın denetimini elimizden kaçırırız ve bunun sonucu olarak hayatımızın denetimi yazgının eline geçer. Dünyanın en büyük yalanı budur."
- "Peki dünyanın en büyük yalanı ne? diye sordu delikanlı, şaşkınlık içinde."
- "Ne mi? Hayatımızın belli bir anında, yaşamımızın denetimini elimizden kaçırırız ve bunun sonucu olarak hayatımızın denetimi yazgının eline geçer. Dünyanın en büyük yalanı budur."