Utanç verici bir umursamazlığımız var iyiye ve kötüye,
Solup gidiyoruz kavgaya girmeden daha;
Yüz kızartıcı korkaklarız tehlikeyi görünce
Ve iğrenç tutsaklarız iktidar karşısında.
O şarkı söylerken erir sesler
Öpücük dudakta nasıl erirse.
Bakarken o, ışıldar gökler
Tapılası gözlerinde.
Çünkü istemiyorum karışsın şarkıma
Yaşayan gerçekliğin sesleri.
Anımsamak istemiyorum insanları ve ezinçleri
Bu en güzel yaşamın kıyısında.
Dünyayı istemiyorum anımsamak
Ki her şey ilençlidir orda,
Mutluluk kirlenmiştir yalanla,
Ve ağuyla doludur her kucak.
Okur Takip Önerileri
Mağdur edilmişlik hissi böylesine güçlüyken, mağdur eden olabileceği aklının ucundan bile geçmiyordu ve bu bende hayret uyandırmıştı.
Yani, yaşamına karışan insanlardan nefret ediyorsun ve buna rağmen laf etmesinler diye yaşamını onlara göre belirleyeceksin?