Tu nehêle, zimanê te reh û rêçên te winda nabin. Û kes nikare winda bike.
Zimanê me yê bav û kalan, çanda me, hebûna me ne di bin tehdîdên xedar de ne? Ew winda nabin? Ma em, ez û tu, niha bi zimanê wan napeyivin? Çima, bibêje çima? Wan em ji reh û rêçên me bi dûr nexistine? Zept û repta wan, wekî nîrê stûyê me, hertim, li ser me hilawestî nîn e? Wan cihên heri baş en welatê me venegirtine, qesr, qonax, war, şar, ji bo xwe, ava nekirine? Em jî, li welatê xwe dil, wekî xerîbên vî welat, ji derve, bi tirs, bi xof, li wan nanihêrin? De bibêje na! Êdî tu behsa kijan mirinê diki? Tu bihesibîne ku min xwendin kuta kir, wê çi bibe? Çi biguhere? Tu tiştek, Kevok, tu tiştek.....
Ma mirin ji vê jiyanê ne çêtir e?..
Evana me nakujin, pêr nakuştin, do nakuştin, îro nakujin, ew ê sibê nakujin? Em, her û her namirin? Her roja ku em dijîn, ji mirinê kirêttir nîn e? Welatê me di bin lingan de nîn e? Zimanê me ye bav û kalan, çanda me, hebûna me, ne di bin tehdîdên xedar de ne? Ew winda nabin? Ma em, ez û tu, niha bi zimanê wan napeyivin? Çima, bibêje çima?..
Em jî, li welatê xwe dîl, wekî xerîbên vî welatî, ji derve, bi tirs, bi xof, li wan nanihêrin? De bibêje na! Êdî tu behsa kîjan mirinê dikî?
Welatê me di bin lingan de nîn e? Zimanê me yê bav û kalan, çanda me, hebûna me ne di bin tehdîdê xedar de ne? Em winda nabin? Ma em, ez û tu, niha bi zimanê wan napeyivin? Çima bibêje çima?
Sayfa 109Kitabı okudu
Bîranîna Seydayê Cegerxwîn
Ey pênûsa mest û jar, li şûnwara tu kanî?!
Li ser van rûpelên xav, tu bê zar û zimanî
Di desta wek şûrê rûs, bêkaranîn bi zanî
Bi gemsarî vebestî, zeng û êşa giranî
Hoşiyarî te ne kir, Peya ji te re nebûn
Êşa milet te nego, Xwendin û rê serxwebûn
Tu ket destê neçakan, Xwenda şêx û mele bûn
Lewra îro „m nezanin, Ew paşmêr û kole bûn
Ta ko ji nav
"Na, Kevok, na! Bibêje! Evana me nakujin, pêr nekuştin, do nekuştin, îro nakujin, ew ê sibê nekujin? Em, her û her namirin? Her roja ku em dijîn, ji mirinê kirêttir nîn e? Welatê me di bin lingan de nîn e? Zimanê me yê bav û kalan, çanda me, hebûna me ne di bin tehdîdên xedar de ne? Ew winda nabin? Ma em, ez û tu, niha bi zimanê wan napeyivin? Çima, bibêje çima? Wan em ji reh û rêçên me bi dûr nexistine? Zep û repta wan, wekî nîrê stûyê me, hertim, li ser me hilawestî nîn e?Wan cihên herî baş ên welatê me venegirtine, qesr, qonax, war, şar, ji bo xwe, ava nekirine? Em jî, li welatî xwe dîl, wekî xerîbên vî welatî, ji derve, bi tirs, bi xof, li wan nanihêrin? De bibêje na! Êdî tu behsa kîjan mirinê dikî?Tu bihesibîne ku min xwendin kuta kir, wê çi bibe? Çi biguhere? Tu tiştek, Kevok, tu tiştek..."