Dünya madem fanidir, değmiyor alaka-i kalbe.
Sevgili dost,
Hiç duydun mu "Dünya madem fanidir, değmiyor alaka-i kalbe." sözünü...
Ne demek istenmiştir bu sözle bizlere hiç düşündün mü..
Öyle zamanlar oluyor ki, sadece yaşayıp gidiyoruz zamanı,
dünyanın içinde nefes alıp da veriyoruz, kalabalıklar içinde sessizce..
Hayaller kuruyor, hayallerimizi yaşamak istiyoruz ama bazen
Zindan da Geçici Dünya da
Ey insan!Doğruluktan sapma;doğruyu söylemeye devam et!Doğru kişinin sonu iyi olur,dünyada değilse bile,ahirette...Asıl hayat oradadır ve bu birkaç günlük dünyaya nispetle sonsuzdur.Doğru kişinin sonu er geç sonsuzluktan sonsuzluğa iyi olur.Sonun iyi olursa yaşadığın üzüntüler senin için güzelliktir...
Sayfa 62Kitabı okuyor
Şu gördüğümüz dünya, görünüşte çok geniş olmasına rağmen manen dardır ve ruhumuzu sıkmaktadır. İşte uyku, ruhun bu darlıktan kurtuluşudur. Bu dünya çok ısınmış, çok kızmış bir hamama benzer, orada nefes alamaz olursun, bunalırsın; ruhun da pek sıkılır. Hâlbuki hamam enlidir, boyludur. Fakat sıcaklığı yüzünden, sana dar gelir, canın sıkılır ve usanırsın. Dışarı çıkmadıkça gönlün ferahlamaz. O hâlde hamamın genişliğinden sana ne fayda olur? Yahut ey yolunu şaşırmış kişi, dar bir ayakkabı giyersin de geniş bir ovada yürümeye çalışırsında o ovanın genişliği sana dar gelir, o ova sana zindan olur.
Senin uykuya dalman, o dar ayakkabıyı ayağından çıkarmandır. Çünkü insan uykuda iken, ruhu beden hapsinden kurtulur. Bazı erenler de uyumadıkları hâlde onlar dünyada rüya görürler. Fakat o âlemin görünürde kapısı da yoktur. Beden dar ve kasvetli bir evdir. Rah da 0 evin içinde dertli, hasta, sakat, sanki iki büklüm olmuştur. Allah, zamanı gelince, o evi pâdişâhların sarayları gibi yeniden yapmak için yıkar. Bunun gibi bir insan da, manen dar ve sıkıcı âlemin dışına çıkmayınca, ferahlayamaz ve rahat edemez. Rüh bedene bağlı oldukça sıkıntı içinde bulunur. İnsan uyuyup duygularının tesirinden kurtulunca, kendinden geçince, geçici bir zaman için serbest kalır ve neşelenir. Bu durum gamlı ve hüzünlü bir kimsenin uyuması ile gamını, kederini unutmasına ve onlardan kurtulmasına benzer.
Sayfa 102Kitabı okudu
Birinci Söz
BİSMİLLÂH her hayrın başıdır. Biz dahi başta ona başlarız. Bil, ey nefsim, şu mübarek kelime, İslâm nişanı olduğu gibi, bütün mevcudâtın lisan-ı hâl ile vird-i zebânıdır. Bismillâh ne büyük, tükenmez bir kuvvet, ne çok, bitmez bir bereket olduğunu anlamak istersen, şu temsîlî hikâyeciğe bak, dinle. Şöyle ki:
Bedevî Arap
"Hz. Yusuf" dizisinden notlar
“Benim halifem olacak kişi herkesten daha güçlü olan değil, Allah’ı en çok seven kişi olacaktır. İbrahim(aleyhisselam) ve İshak(aleyhisselam), Allah’ın en güçlü değil en iyi kullarıydı.”
“Biz taştan yontulmuş tanrılardan, bütün dünyevi tanrılardan yüz çeviriyoruz. Bir tek Allah’a iman ediyoruz. Yerin ve göklerin Rabbi’ne, O’nun gönderdiği bütün
Yûsuf / Ra'd Suresi
﴾33﴿ Yûsuf, “Rabbim! Zindan bana bunların benden istediklerinden daha iyidir. Eğer onların bana kurdukları tuzağı boşa çıkarmazsan, korkarım ki, onlara meyleder ve cahillerden olurum!” dedi.
Ra'd Suresi
﴾26﴿ Allah dilediği kimselere rızkı bollaştırır da daraltır da. Onlar dünya hayatıyla sevinip mutlu oluyorlar, oysa âhiretin yanında dünya hayatı, geçici bir faydadan başka bir şey değildir.
﴾28﴿ Bunlar, iman edenler ve Allah’ı zikrederek gönülleri huzura kavuşanlardır. Bilesiniz ki gönüller ancak Allah’ı zikrederek huzura kavuşur.
