Mondros'a varmamızdan dört gün sonra, içimizden birisi, hem de devletin mukadderatıyla oynayacak mevkide bulunmuş birisi, "Yüce ve adil İngiliz hükümeti"ne kendisini zalim ve zorba bir hükümetin elinden alıp kurtardığı için, kalbinin en samimi köşelerinden taşan minnettarlık duygularını bir "şükran vazifesi" diye arz etmeye koştu! Bu nasıl devlet? Bu nasıl hükümet? Bu nasıl padişah ve halife ki kendi evlatlarını düşmana teslim ediyor? Bu nasıl evlat ki, daha dün yabancıların müdahalesinden ve kapitülasyonlardan kurtulmak niyetiyle, mülk ve devleti çok büyük bir çıkmaza sürükledikten ve bu yolda milyonlarca insanı kurban ettikten sonra, bu kere kendi nefislerini kurtarmak için aynı müdahaleye davet ediyor?
Zorba
“Bu dünyada her şeyin gizli bir anlamı var,” diye düşündüm. Her şey , insanlar , hayvanlar , ağaçlar ve yıldızlar hiyerogliftir. Onları heceleyip ne dediklerini anlayacak kişiye ne mutlu !
İnsanlar uzun süre, tıpkı Yasemin gibi, hakları ve ödevleri dağıtan üstün bir varlık olduğuna inandılar. Halkının yaşamına ya da ölümüne karar verme hakkını kendinde bulan diktatörler, yasaları tek başlarına belirleyen krallar, insanları bir tanrının şunu ya da bunu yapmamızı emrettiğine inandıran din adamları gibi...
Başkalarının hak ve ödevlerine tek başlarına
karar veren bütün bu insanlara “zorba” denir.
Sayfa 12 - Günışığı Kitaplığı
“Benim kalbim de öyle işte! Binlerce delikli, binlerce yamalı, ama korkusuz.”
“Beni zorladın mı yitirirsin..!
Sayfa 29Kitabı okuyor
Vah! :)
- Neden ağlıyorsun dede?
- Ne ağlamayım be çoçuğum, ben ki ölüyorum ve bunca güzel kızı arkamda bırakıyorum!..
Bir mutluluğu yaşarken onu kavramamız zordur; ancak o geçip de arkamıza baktığımız zaman, birdenbire biraz da hayranlıkla, ne kadar mutlu olduğumuzu anlarız.
“Bir insan kederini nasıl giderebilir? Sözle mi? Püff!..”
“İnsan nedensiz bir şey yapamaz mı?
şöyle keyif için.”
Sayfa 23Kitabı okuyor
“Yüreğindekini açığa vuramamanın ayıp olduğunu biliyordu..”
Sayfa 18Kitabı okuyor
Avuç, bir kum saatidir, hayat da onun içinden kaçıp kaybolur..