Edmon Danteslə vidalaşmaq olducaq çətin oldu. Hansı ki, bəzi kitabların sonu çox maraqlı gəlir, lakin bitməsini də istəmirik, bax, həmin o kitablardan birisi olmağı bacardı mənim üçün "Qraf Monte Kristo". Oxuyana qədər haqqında heç nə bilməməyim ən böyük marağım oldu. Bir insanın 14 illik məhbus həyatı yaşaması, hücrədən qaçmağı bacarması ilə yeni bir insan olub, intiqamını almasını izləmək olduqca maraqlı və heyrətamiz idi. Bütün incəlikləri ilə hazırlanmış plan oxucunu təəccübləndirməyi, bəzən ağlatmağı, bəzən " bax, sən buna layiq idin, sonunda aldın cəzanı" dedirtməyi bacarır. Kitabın sonlarına doğru, xüsusilə 113-cü fəsli isə əsərin ən ziddiyətli, ən kədərli fəsli idi. Bütün yaşadıqlarında gücül obraz kimi gördüyümüz Edmon Dantesi bizə yenidən göstərməyi bacaracaq formada həm də.
Eyni zamanda dövrün Avropası, Şərq Mədəniyyəti haqqında da fikir yaradır. Qadınların mütilik və azadlıqları da, zənnimcə, qarşı-qarşıya gətirilmiş və müəllifin qənaəti də bu fikirlərin yekununda öz əksini tapmışdır.