"Seninle konuşacak milyonlarca şeyim var ama susmak ne tür bir direniş, bilmiyorum.."
Kitabı okurken duygudan duyguya geçtim diyebilirim kesinlikle. Baştaki ilk bölüm bir aile yaşantısını konu ediniyor ve 'coğrafya kaderindir" algısını bize bariz bir şekilde sunuyor. Aile içi şiddet, kadın haklarına duyarsızlık, ötekileştirme, dışlama ve bunun gibi birçok konu ilk bölümde yer alıyor. Daha sonraki bölümlerde ise mektup tarzı vs daha çok not tutulmuş günü birlik yazılar beni aşırı etkiledi gerçekten.. sonu acı bitmeseydi iyiydi ya :(
Zaten elimde olsa sayfamı full alıntılarıyla doldururdum fakat çokta kitap hakkında alıntı paylaşmayı doğru bulmuyorum şahsen. Çünkü çok fazla alıntı atarken yeni okuyacak olanlar için bir gizem bir merak bırakmıyor oluyormuşum gibi hissediyorum bu yüzden az ve öz anlayışını benimseyerek alıntı atıyorum:) her neyse çok uzatmadan kapanışı da yapıp kitap okumaya kaçacağım..
Kitabın benim için özel bir yeri oluştu bitirdiğim zaman.. Her acıklı hikayeye ağlayan o duygusal kızlardan birisi değilimdir ama beni nadir ağlatan kitaplardan birisiydi gerçekten :(
şimdiden bu incelemeyi okuduktan sonra gidip kitabı okuyacak olan kişilere sonsuz teşekkürlerimi sunuyor, incelememi gerçekten okuyupta beğenenlere minnet duyuyorum. İyi akşamlar, huzurlu saatler dilerim efendim