Hem tarihe hem de mekaniğe olan ilgimden dolayı bu kitap dikkatimi çekti. Özellikle kitabın inceleme ve alıntılarını okurken: “Ustaların kılınç yapmak için saatlerce ve günlerce dövdükleri demir neden serttir, bilir misin? O, insanoğluna hemen boyun eğmez, çünkü onların, kendisiyle işleyecekleri suçları bilir. Bu yüzden de ortak olacağı günahların bedelini ateşte dövülürken peşinen öder,“ demesi bende büyük bir beklenti oluşturdu ve kitaba heyecanla başladım.
Osmanlı dönemindeki bürokrasinin, yozlaşmanın ve isyanların anlatıldığı bölümler ve mekanik çizimlerdeki başarı dışında okumaya değer bulmadığımı söyleyebilirim. Yazarımızın Osmanlı dönemindeki savaşlar ve savaş aletleri hakkında önemli bir birikime sahip olduğunu kabul etmekle birlikte bunun roman haline getirilmesini çok başarılı bulmadım.
Calut üzerinden devam eden hikayenin teknik birikimden, önce fiziksel birikime, daha sonra abartılı cinsel hikayelere doğru kaymış olması hiyel ilmindeki beklentiyi bambaşka bir noktaya taşımış ve amacından uzaklaşmış, hatta çığırından çıkmış olduğunu düşünüyorum.
