Kitabı okurken çok farklı duygular içerisindeydim. Meleknaz oldum, İbrahim oldum, Zilan oldum, Hüseyin oldum, Aysel oldum. Kendimi herkesin yerine koydum. Çünkü onları ancak böyle anlayabilirdim (özellikle Nergis, Zilan, Meleknaz). İlk başta tam olarak Hüseyini anlayamasam da sonlara doğru sorularımın cevabını birbir öğrendim. Sonu ne kadar etkileyici bitmese de...
Evet sonu etkileyici bitmedi ama kitapta çok etkileyici yerler vardı. Zilan'ın anlattıkları (etkisinden kurtulmak pek mümkün olmayacak gibi) , Meleknaz'ın yaşadıkları, günümüzde hâlen devam eden ve bitmek bilmeyen zulümler, bunlar yaşanırken de herkesin hiçbir şey bilmiyormuş gibi yapması ta ki kendi başına gelene kadar (Adviye Teyze gibi).
Romanlar insanın hayatla mücadelesi üzerine kaleme alınmış kurmaca metinlerdir. Evet belki bu kitaptakiler kurmaca ama bunları gerçekte yaşayan insanlar da var. Bu açıdan çok ama çok üzücü. Umarım bir an önce bu tür olaylar biter ve rahat bir nefes alırız.
Eğer huzursuz olmak istiyorsanız bu kitabı okuyabilirsiniz. Şaka bi yana okunması gereken bir kitap! Okumadıysan eğer önereceğim ilk kitaplar arasında yer alır ;)