Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Elif
Elif
@elifnrtass
Marmara Üniversitesi Yüksek Lisans
İstanbul
13 Şubat 2001
958 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Dokunmadan’a başlamadan önce kendime beklentimi sıfıra indirme sözü verdim. Dedim Elif bu sefer beklenti oluşturma, sonra hoş olmuyor bizim için.
Başladıktan sonra akıcı ama yavan ve bir tık zorlama anlamlı oluşuyla okumaya devam etmeye çalıştım. Bir arkadaşım dili zorlama, ilk yetmiş de sıkıcı ama sonra açılıyor, sanırım biraz diline alışmak
Uzun zamandır beklentiler oluşturmadan okumalarıma başlamayı kendime hatırlatmam gerekiyor. Sonrasında ben ne okudum, neden okudum sualleriyle baş başa kalmamak için. Jack London’u da ne kadar seviyor olsam da kitaba minimum beklenti ile başladım -iyi yapmışım :) Hiçbir fikrimin olmadığı kurgusu benim son zamanlardaki okumalarıma iyi geldi diyebilirim.
Humprey Van Weyden ile Wolf Larsen arasındaki diyaloglar kitabın ilk yarısında beni tatmin ediyordu. İki karakter arasındaki çatışma, etik olan ve aslolan arasındaki savunmalar hoştu diyebilirim. Ama kitabın ikinci yarısı olaylar beni sıktı. London’dan daha fazlasını bekledim sanırım. Yine beklenti işte :)
Kitabımızın ana karakteri Van Weyden’in dönüşümü, Wolf’un deyimiyle ‘ayakları üzerinde kalabilmeyi başarması’ takdire şayan olmakla birlikte; Larsen yine de kitapta en yakın hissettiğim karakter oldu, kendisini birçok noktada yargılamak yerine anlamaya çalıştım. Aslında pek çoğumuzun içindeki gölgeleri bana hissettirdi dürüstlükle. Ki Larsen’in sonu da kitabın sonundan çok daha anlamlıydı bana kalırsa.
Bir JL kitabı ile ayın sonuna yaklaşmış olmaktan memnunum, yazarı özlemişim. Kitabı da çok göklere çıkarmamakla birlikte tavsiye edebilirim,
Kitapla kalın.
Gog’a dair;
Okumadan önce özel bir beklentimin olmadığı, bununla gelen rahat okumaları seviyorum. Çünkü nedense büyük beklentilerle aradı ardına hevesim kursağımda kalan kitaplar okudum son aylarda. Hepsi çok özel klasiklerdi kabul, ancak bende bırakacaklarını düşlediğim hazzı alamadım birçoğundan.
Gog’a gelirsek de, açıkçası çok öven insanlar gördüm hem burada hem çevremde ama benim için abartılacak bir yanı olmadı. Keyif alarak okudum, hızlı ilerledi ama çok kez ‘ben ne okuyorum, neden okuyorum’ sorusuyla baş başa kaldım.
Kitap Gog’un yaşamından kaleme aldığı iki kitabın birleşimi şeklinde. Her bölüm birkaç sayfa en fazla -ki bu bence kolay ilerlemesini sağlıyor. Bazı bölümler döneminin en önemli isimleriyle konuşuyor Gog; Lenin, H. G. Wells, Hitler gibi. Bazı bölümlerde de kendi gözlemlerinden, planlarından bahsediyor.
Tek başına okunursa insanı sıkar muhtemelen, bu sebeple yanında bir kurgu ile okumanız tavsiye edilir, keyifle ve kitapla kalın!
Okur Takip Önerileri
Sefiller’e dair;
Öncelikle belirtmeliyim ki çıkacağınız yolculuk upuzun, inişli çıkışlı, bazen çok bunaltıcı, bazense sizi -belki de- ağlatacak kadar acıklı bir yolculuk. Onlarca karakterle tanıştığınız, bazılarından ölesiye tiksindiğiniz, bazılarından da kopmak istemediğiniz karakterler hem de. Bazı karakterler öyle ki görev ve adalet için ömrünü harcamış, bazısı yaşamak ve yaşatmak için sadece.
Kitabın ilk bölümlerindeki Psikoposun koca iki cilde yayılan bir Jean Valjean’a etkisi, son sayfalarda da onun anılması çok etkileyici. Birilerinin hayatlarına iyilikle dokunabilmek, nasıl olacağını bilmeden sadece iyilikle yaklaşmak çok garip gelmişti bana işte. Her şey karşılığını buluyor ya bir şekilde, iyiler de kötüler de; iyilik de kötülük de. Bu konulara kanıt kitapta çokça görüyorsunuz.
Daha fazla konuşmayacağım, içerikten de bahsetmeyi sevmiyorum yorumlarda biliyorsunuz genel olarak. Tek diyeceğim insanı ve yaşamı anlamlandırmakta bu kitap çok faydalı olacaktır herkes için. Tavsiyemdir kısacası dostlarım!
Okuyalım, okutturalım.
Sancar’ın hayatına dair daha fazla bilgi sahibi olurum, belki biraz daha edebi ya da romantik bir okuma olur diye düşünüyordum lakin en yalın haliyle yaşamı ve büyük oranda akademik çalışmalarını içeriyor kitap. Tıp, genetik, biyoloji meraklısı insanların benden daha çok istifade edebileceğini düşünüyorum. Zira ben terimlerle hiçbir bağım olmadığı için özellikle ikinci kısmı hiç anlamadım. Ama Aziz Sancar’a ve doğup büyüdüğü coğrafyaya dair güzel gözlemler okumuş oldum. İyi ki okumuşum, ayrıca Sancar iyi ki böyle emek vermiş. Çabasına ve inancına sağlık. Gurur duyulası.
Günler, Aylar, Yıllar
Bir ihtiyar ve kör bir köpek koca köyde yalnız başına kuraklığa nasıl direnebilir? Onları ne gibi zorluklar bekler? Tüm yaşanılanlara katlanmaya değen o mısır tanesi bizim ihtiyar ile köpeğimizi hayata nasıl bağlar, onu siz okuyun isterim. Konusu hoş, ama oldukça sakindi. Kitap belki bir günde de biterdi ama benim gibi tez canlıysanız yanına farklı türde kitaplar alıp çapraz okuma yapabilirsiniz. Beni bir ara tekdüzelik sıktığı için yanında başka bir kitapla okudum. Verilmek istenen mesaj, duygular iyi yansımıştı. Özellikle kör köpek ile bağ kurdum.
Beklediğimi buldum mu bilmiyorum, sanırım kitap üzerine çok düşünmemiş sadece bir dönem herkesin önerdiği bir kitap olduğu için beklentimi yüksek tutmuştum. Bence sıfır beklenti ile okuyun, eminim o zaman daha keyifle okuyacaksınız :)
Öncelikle spoiler uyarısı yapayım, okuyacaklara sürpriz olmasın yorum.
Evet, şimdi kitap hakkındaki düşüncelerime gelebiliriz. İlk olarak kitabın birkaç oturuşta bitirilebilecek, rs’den çıkarma gücü olduğunu düşünüyor ve bölümlerinin kısa, dilinin yalın olması sayesinde sizi kitaptan kopma gibi durumların içine sokmayacağını sevinçle
“Doğa ile iç içe yaşayan ve medeniyet formatı atılmamış bir insanın, bizim kültürümüze hangi gözlerle baktığını öğrenmek istiyorsanız bu kitabı okumanızı tavsiye ederim,” diyor Barış Özcan kitaptan bahsettiği videosunda. Bu öz anlatımdan başka ne demeli inanın bir fikrim yok.
Yalnızca bizim ‘uygarlık’ alışkanlıklarımıza ve bize bir dış gözden nasıl eleştiri gelmiş, bizim gelişmişlik dediğimiz düzene bir başkası nasıl bambaşka bir uçtan bakmış görmeniz için okumanızı çok isterim.
Papalagi olarak bahsedilen beyaz adamlar -yani aslında Avrupa kast ediliyor ama böyle yaşayan tüm insanlar (yabancılar)- nasıl yaşıyor, normal dedikleri yaşantının nasıl handikapları var, teknoloji yaşamları nasıl etkilemiş öyle güzel eleştirmiş ki anlatıcı. Hayretle ve katılarak okudum.
Konusuna hiç girmeden size birkaç alıntısını bırakmak istiyorum:
•“Bize, ışığı getireceğinize inandırmıştınız, oysa sizin niyetiniz bizi de kendi karanlığınıza çekmekti.”
•"Eğer bir insan çok fazla "şey"e ihtiyaç duyuyorsa, bu büyük bir yoksulluğun göstergesidir."
•"Biz, konukseverliği, uzattığı her meyve için bir alofa* bekleyenleri hor gören geleneklerimizi sevelim. Birinin her şeyi varken, diğerinin hiçbir şeyi olmamasına izin vermeyen geleneklerimizi sevelim. Sevelim ki, Papalagi gibi, kardeşi yanı başında keder ve acı içindeyken mutlu ve neşeli olmayalım."
Kitapla kalın.
Yazarı her ne kadar tanıyor, konuşmalarını ara ara dinliyor olsam da kitabını okumak başkaymış. İlk tanışma kitabım oldu Doğan Cüceloğlu ile. Geç mi kaldım, yoksa doğru zaman mıydı bilinmez ama iyi ki tanışmışım diyorum. Kitabın formatı kapağını daha ilk açışımda İlber Ortaylı’nın Bir Ömür Nasıl Yaşanır kitabı ile aynı gelmişti keza öyle. Ancak en büyük farkı benim için şu oldu; Ortaylı’nın kitabını kapadığımda çok büyük bir telaşa, geç kalmışlığa kapılmıştım oysa Cüceloğlu ile vedalaşınca içimde bir dinginlik, dünyaya ve kendime dair silik de olsa bir umut buldum. Üslup, deneyim, alan ve daha birçok şeyleri farklı olan iki yazarı kıyaslamıyorum elbette. Sadece kendi içimde bunu gözlemlemiş bulundum. Her iki kitabın da önemi benim için
büyük oldu.
Doğan hoca kitapta insanın özü ve kültürle ilişkisini, eğitimin önemini, iş, eş ve okul seçiminde nelerin önemli olduğunu, aile ve okul ekiplerinin önemini, evliliğin ne olarak görüldüğünü ama özünde nasıl yaşanması gerektiğini, çocuk büyütürken yapılan hataları ve insanlara karşı onlardaki iyiliği görmek için takındığı tavrı en kısa ve anlaşılır haliyle açıklamış diyebilirim. Aralara da kendi naif anılarını bırakmış bizler için.
Özellikle karşımdaki insanların niyetinin iyi olduğuna ama farkında olmayarak kötü hareketler sergilediklerine inanmam için bir ışık oldu kitap. Bana en çok bu noktada yol açtı çünkü.
Seksen yıllık bir yaşamın -hem de ne yaşam- sahibinden oldukça tutarlı, sakin ama emin tavsiyeler okumak isterseniz kitabı tavsiye ederim.
Herkese merhaba.
Geçtiğimiz haftalarda bitirdiğim Afrikalı Leo üzerine birkaç şey söylemek istedim. Yazardan okuduğum üçüncü kitap, ikinci roman ve muhtemelen uzun bir süre kendisi ile yolumuz kesişmeyecek. Maalouf'a şans verip okumayı denedim ancak beni kitabın kapağını kapadıktan sonra karakterlerine, kurgusuna dair herhangi bir hisle baş
“Ama solunan hava, yüzülen su, oturup-kalktığın insan, yürüdüğün yol seni değiştirir.”
Yıllar evvel, lisenin başlarında kütüphane kulübünde olduğumdan edebiyat hocalarım bir okuma yarışmasına dahil etmişlerdi beni. O zaman da beş Mustafa Kutlu kitabı okumuştuk, o zamanlar hiç anlayıp sevememiştim tabii. Çok durgun gelmişti, ısınamamıştım. Öyle ya, işte bazı zamanlar doğru an olmuyor o yazar için. Nitekim bunu yirmi bir yaşımda okuduğum Uzun Hikaye kitabını ne kadar çok sevdiğimi gördüğümde anladım. On beşindeki Elif çok sıkılmıştı ama şimdiki Elif Kutlu’nun satırlarında var olmak istiyor… Çok garip değil mi?
O zamanlar bir hocam -okuyacağımız Kutlu kitapları içinde Uzun Hikaye yoktu- ‘aslında Uzun Hikaye ayrı güzel, keşke o da yarışma kitaplarından biri olsaydı. Filmi de var, onu da izle Elif,’ demişti. Aklımda kalmış benim de bu kitap öyle olunca. Çok sevdim okurken, Anadolu hikayelerini genel olarak severim ama bu kitap ayrı hissettirdi. Yersiz yurtsuz var olmaya çalışmanın, sevdalanmanın bana bıraktığı iz sandığımdan derin oldu.
Kısacık bir hikaye okuyup bu kaosun ortasında soluklanmak, bir baba-oğlun hayatına konuk olmak isterseniz buyurunuz okuyunuz. Tavsiye ediyorum
Öncelikle herkese merhaba.
Japon edebiyatı için önemli bir eserle karşınızdayım. Kitap uzun zamandır kitaplığımda dursa da nedense hafife almış, çerezlik olduğunu düşünmüştüm ve elim bir türlü kitaba gitmemişti. Oysa ne güzelmiş, bu kadar bekletmem haksızlık olmuş.
Kitabımız 21 erkek 21 kız öğrencinin bulunduğu bir sınıfın Japonya devlet
Kitap isminden de anlaşılacağı üzere Peygamber Efendimiz(sav)’in eğitimci yanını açıklamak maksadı ile yazılmış.
İki ana bölümden oluşan kitabın ilk kısmında Efendimiz(sav)’in karakteristik özelliklerini ve bu özelliklerinin onun eğitimci tarafına tesirlerini açıklamış; ikinci kısımda ise Hz. Muhammed (sav)’in dini öğretileri insanlara hangi yollarla açıkladığını anlatmış. Bazen soru sorarak, bazen cevabı çizerek, el hareketleri ile destekleyerek… Birçok farklı husus, şahitlerden nakledilen hadisler ile kitap desteklenmiş. Dili akıcı, okuması oldukça keyifli ve önemliydi benim için. Tavsiye ederim.
Bir Eğitimci Olarak Hz. Muhammed (SAS) ve Öğretim MetodlarıAbdulfettah Ebu Gudde · Takdim Yayınevi · 20231,351 okunma
Size şu ana kadar okuduğum pek çok savaşı konu alan kitabı solda sıfır bırakacak bir kitap ile geldim. Kapıların Dışında, beni oldukça etkiledi okurken. İncecik bir kitap evet, bir oyun hatta okuduğumuz ama inanın kimsenin gerçekten izlemek istemeyeceği türden bir oyun.
Yazarımız W. Borchert 2. Dünya Savaşı’nda üç yıl kadar savaşmış biri. Kendisinin kitapta bu kadar iyi duyguyu geçiriyor olmasının en önemli sebebi de bana. Kitapta bir askerin savaş bittikten sonra Almanya’ya, evine dönüşünü okuyoruz. Okuyoruz ama, o kadar hissedilesi ki. Askerimizin zihni bana zaman zaman Oğuz Atay’ın karakterlerini anımsattı ama bu karakter hepsinden daha gerçek. Bilhassa kalemi ile can veren yazar zaten aslında ana karakterin yaşadıklarını yaşamış biri. Kitapta bir yanda savaş olurken, bir yanda insanların ne kadar gaddarca mutlu olabildiğini; bir yanda birileri her gün ölüyorken, diğer yanda başkalarının nasıl tasasız yaşayabildiği ve daha birçok dokundurma yüzümüze tokat gibi çarpıyor. 20. Yüzyılda yaşanan bu savaş ve ölümler, geride kalan tüm canlı şahitler, döndüklerinde arayıp bulamadıkları herkes. Her şey o kadar fazla ve gerçek geliyor ki okurken bile nefesiniz daralıyor gerçeklerin kötülüğü yüzünden maalesef.
Bu kitap kimseye keyif vermeyecektir, ama pek çok farklı şeyi izah etmenize yardımcı olacaktır inanıyorum. Kesinlikle tavsiye ederim, böyle kitaplar bize insan olmamız gerektiğini hatırlatıyor. Ve daha başka çokça şeyi.
Sağlıkla ve kitapla kalın.
Kitap bilindiği üzere Steinbeck için de, okurları için de onun başyapıtı, ustalık eseri. Yazardan daha önce Fareler ve İnsanlar ile Gazap Üzümleri kitaplarını okumuş biri olarak az çok diline, tarzına aşinaydım. Toplumsal konuları yazışı beni çok etkiliyordu. Gerek değindiği noktalar, gerekse konuyu ele alış biçimi. Bu kitaba da kendisine hayran
