Klasik yazar/yasar-kemal özgünlüğü, sadeliği, akıcılığı, harika betimlemeleri. İstanbul'da çok eskiden bir kuş pazarı varmış.Çocuklar kurdukları tuzaklarla kılangıç, kartal, şahin ve daha nice adını bilemediğim kuşları yakalar kafeslere doldurup kilise, cami, havra ve kalabalık büyük meydanlarda "azat buzat beni cennette gözet" diyerek insanlara satarlarmış. İnsanlar sevap çocuklar para kazanırmış... Sonra insanlar değişivermiş artık kuş almaz olmuşlar "...ve insanlar arasında kuşlara, insanlara azıcık sevgisi kalmışları arayacak. "(syf51) çocuklar kuş satabilmek için. Hikayenin karakteri Mahmut şöyle diyor büyük bir içtenlikle "İnsanlık hiçbir vakit ölmez."(syf52) "İnsanlık öldü mü?" dedim. "Yok," dedi, "ölmedi, ölmedi ama, bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?" "Nerede kaldı acaba?" (syf38) İnsanlık bir yerlerde sıkışıp kaldı, kafeslere tıka basa doldurulmuş kuşları kimse azat buzat etmedi ve küsüp 'kuşlar da gitti'... Okumanızı büyük bir içtenlikle tevsite ederim. Karakter Mahmut'un o insan sevgisinin hepimize bulaşması dileğiyle.
Cengiz Aytmatov yazıyorsa bu elbette mümkün. Matematik Bilimi’nin yapamadığını sihirli bir dokunuşla ‘’Edebiyat’’ yapar. Edebiyat, tam da bu noktada
