Steinbeck'i çok sevdiğim siz değerli followerlarımın malumu.Allah nasip ederse unutmamak için yazıp duvarına astığı not kağıdını bile okuyacağım bu efsane yazarın.Yazarımız bir efsane olduğunu Gazap Üzümleri ile kanıtlamıştı zaten.Yetmemiş Cennetin Doğusu ile bir kere daha,inci,fareler ve insanlar,ay battı ile defalarca yine kanıtladı.Şimdi çıta buralarda olunca insan eline aldığı her kitaptan da hemen hemen benzer performanslar bekliyor doğal olarak.Her kitabında karakterlerini derinlemesine anlatan yazar bizi de bu karakterlerden illa biriyle empati yapmaya zorlardı.En az birini mutlaka çok severdiniz.Olaylar da daha derinlikli, insanı heyecanlandıran olaylar olurdu genelde.Çok katmanlı hikayeler okurduk.
Bu kitap için de aynı şeyleri söylemek isterdim ama maalesef yapamayacağım.Kusura bakma Steinbeck ağabey biraz eleştireceğim seni.Kitap biraz aceleye gelmiş gibi.Hicbir karakterin derinliği yok.Favori bir karakter secemedim.Her şey bir anda oldu bitti.Kitap işçiler ve isverenler arasındaki mücadeleyi anlattığı için haliyle işveren tarafından da olayları görmek istiyor insan ama o taraf hiç anlatilmiyor.Bence üst düzey bir kitap değil ama yine de okunur.Varmak mı güzel,yol mu? sorusunu sorduruyor insana.Bir taraftan grev olsun da varsın başarılı olmasın diyen biri, öbür yanda grev yaptık madem başarılı olsun diyen biri.Ne yaptığını bilmeyenler de var tabi.Velhasil grev diye toplanıp boş yere ölüp dağıldılar gibi bir şey oldu.
Yine de okunur.