Bir İdam Mahkumunun Son Günü ise “Bir kitap okudum ve hayatım değişti.” cümlesi, tüm mecazlardan sıyrılıp gerçek bir anlama bürünüyor. Ölümsüz yazar Victor Hugo’nun 1829 yılında kaleme aldığı roman, yazarın Paris’teki ünlü Greve Meydanı’nda gerçekleştirilen bir idama tanıklık etmesinden ilham alıyor. Bir İdam Mahkumunun Son Günü, 19’uncu yüzyıl Fransa’sını gerçekçi bir biçimde yansıtması bakımından tarihi ve toplumsal bir kaynak olarak değerlendiriliyor. Yazarın henüz 27 yaşındayken takma bir adla yayımladığı eser, döneminin siyasi ve sosyolojik yapısına bir eleştiri niteliği taşıyor.

Yazar:

Victor Hugo

Çevirmen:

Volkan Yalçıntoklu

Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 24 dk.Sayfa Sayısı: 120Basım Tarihi: Mart 2023İlk Yayın Tarihi: 1829Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıOrijinal Adı: Le Dernier Jour D`un Condamne

ISBN: 9786053609902Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

#701 Gündemdeki kitaplarda #39 En iyi kitaplarda #21 En çok okunan kitaplarda #15 Dünya Klasikleri türünde #1 Tarih türünde #21 Edebiyat türünde #2 Novella türünde

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüTürkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 120 syf

Bkmkitap

₺20,40

Satın Al

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüTürkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 120 syf

Kitapyurdu

₺23,25

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Altıncı Koğuş

8.2/10

Yeraltından Notlar

8.3/10

Genç Werther'in Acıları

7.9/10

Kumarbaz

8/10

Sefiller (2 Cilt Takım)

9.3/10

Saatleri Ayarlama Enstitüsü

8.3/10

Bülbülü Öldürmek

8.4/10

Cesur Yeni Dünya

7.7/10

Beyaz Geceler

7.8/10

Sineklerin Tanrısı

7.9/10

Reklam

Kitap İstatistikleri

1.425okur yarım bıraktı

4.375inceleme

133binalıntı

461bingösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 73.1

Erkek% 26.9

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Victor HugoYazar · 87 kitap

Victor Hugo 26 Şubat 1802'de Fransa'da doğdu. Liseyi bitirdikten sonra kendini tümüyle edebiyata adadı. 1824 yılında Fransız coşumcularının (romantikler) yayın organı olan La Muse Française dergisini kurdu. Cenacle adını taşıyan coşumcu sanatçılar çevresinin üyesi ve onun odak noktası oldu. 1830-1843 arasında en verimli dönemlerinden birini yaşadı. Romanları, tiyatro yapıtları ve şiirleriyle başarıdan başarıya koştu. 1831'de Notre Dame de Paris (Paris'in Notredame Kilisesi) adlı büyük romanını yayımladı. 1841 yılında Fransız Akademisi'ne üye seçildi. Çok sevdiği kızı Leopoldine'nin 1843'de kazayla boğularak ölmesi üzerine 1852'ye dek yeni yapıt vermedi. 1848 Devrimleri'nden sonra parlemento üyeliğine seçildi. 3. Napoleon'un hükümet darbesini engellemeye çalıştı, başaramayınca 1851 yılında Belçika'ya kaçmak zorunda kaldı. Ateşli bir demokrasi ve cumhuriyet yanlısı olarak imparatorluk rejimini eleştiren yapıtlar yazdı. 1855-1870 arasını küçük bir İngiliz adası olan Guernsey'de geçirdi. O dönem yazarlığının en üretken yılları olmuştur. 1862 yılında başyapıtı olan Les Misérables (Sefiller) adlı romanını yayımladı. Bunu 1866'da Les Travailleurs de la Mer (Deniz İşçileri) ve aynı yıl L'Homme qui Rit (Gülen Adam) gibi önemli romanları izledi. Fransa'da Cumhuriyet yeniden kurulunca Paris'e döndü. Ulusal Meclise seçildi. Artık Fransa'nın en gözde kişilerinden biriydi. Paris Komünü'nün ezilmesinden sonra komüncülerin bağışlanması için çok uğraştıysa da sonuç alamadı. Giderek siyasal ve toplumsal yaşamdan elini eteğini çekti. 1885 yılında ölüm döşeğinde iken; "Tanrı'ya inanıyorum, ahirete inanıyorum; fakat hiçbir kilise papazını başımda istemiyorum. Beni seven bütün dünya insanlarının gönülden dualarını bekliyorum. Bu benim için kafidir." diyerek 22 Mayıs 1885 yılında hayata gözlerini yummuştur.