İnsancıklar dönemin diğer yazarları tarafından " yeni Gogol doğuyor " şeklinde yorum yaptırmış Dostoyevski 'nin ilk eseridir. 24 yaşında bir Dostoyevski nasıl olur ne yazmıştır zamansız bir yazar olduğunu o zamandan hissettirmiş midir merakıyla okumaya başladım ki geç bile kalmışım :)
Toplumdan dışlanmış , yoksul insanların ruhsal tasvirlerini , yaşadıkları utancı , acıyı öyle güzel işlemiş ki bir kez daha hayran kaldım kendisine. Dili sade , cümleler içinize dokunurken akıp akıp gidiyor. Ben koridor yayınları çevirisiyle okudum oldukça da memnun kaldım
