Uzun sürenin ardından tekrar bir Dostoyevski eseri ile karşı karşıya kaldım. bu sefer gelişmeminde verdiği bilinçlilik durumu ile aldığım haz çok daha fazlaydı. Genel olarak kitapta bir çoklarında olduğu gibi beni çeken karakterin düşünme şekliydi. iyi ve kötüyü bir arada bulunduran bu karakterleri çözümlemeye çalışmak keyif veriyor. tüm bunların yanında karakterin ahlaki tutumlardan muhaf hareket etmesi ve çelişkilerin karmaşaların bir arada bulunduğu bu ortam tam bir kaosu simgeleyerek sizi içine sürüklüyor. Dostoyevski bize bu romanında öylesine şimdiyi vurguluyor ki gelecek kaygılarımızın varlığından ve kendi duygularımıza olan bağlılığımızdan şüphe duyuyoruz.
Sevginin gereklilikleri, aile yapısının gereklilikleri, toplumsal durumlara uymanın gereklilikleri; bunların her biri ve niceleri eleştiri konusu edilmiş gibi duruyor eserde ve karşımızda ki karakter bunlarla ara ara diyolaglarla yüzeysel olarak uğraşıyormuş gibi görünse de bunun çok daha derin bir sorgulama olduğu sonraları daha çok ortaya çıkıyor.
Keyifli geçirilecek bir zaman için bol şans diliyorum çünkü Dostoyevski sizi kumarhanelere götürecek.
