Mürebbiye batılılaşmanın yanlış algılanmasını konu edinen, diyolagları ve olay örgüsüyle tiyatroyu andıran, akıcı ve eğlendiren bir üslupta olup Hüseyin Rahmi' nin okuduğum bir diğer güzel eseriydi. Eserde Parisli Anjel'in mürebbiye olarak geldiği, İstanbul'daki Dehri Efendi'nin yalısında bulunan erkekleri cazibesini kullanarak parmağında oynatması ve bu erkeklerinde birbirlerini çekemeyerek aralarında yaşadıkları anlatılmaktadır. Okuması gayet keyifliydi. Kahya kadın Eda Hanımın Matmazel Anjel ile ilgili tahlili hâlâ aklımda: " Ben biliyorum ya! Bu patırdayan şeytanlar murabiye midir, kurabiye midir, matmazel midir, müptezel midir, ne karın ağrısı ise işte o karının fistanından dökülüyor...
