,,
Savaşı biz istemedik ve biz başlatmadık. Bu savaş, herkesi canevinden vuran çok büyük bir felakettir. (s.92)
,,
Cengiz AYTMATOV'un okuduğum üçüncü Kitabı, geçen aylarda 'Beyaz Gemi' kitabını okumuştum baya hüzünlüydü, orda tuttuğum gözyaşlarım 'Toprak Ana' da bir bir aktı..
kısacık bir hikâyenin bu kadar etkilemesi olacak iş değil.
Bu kitaptan sonra
Cengiz AYTMATOV ne yazmışsa okuyanlardan olucam:)
Savaşın insanları ne derece etki ettiğini bu kitapta fazlasıyla gördüm. Yalnız bu kitap savaşa gidenleri, savaşın nasıl olduğunu değil. Savaş yüzünden geride kalan ailelerin yaşamını, insanların çocuklarını, eşlerini askere gönderdikten sonra düşdükleri o boşluğu, o özlemi ve en önemlisi yalnızlığı anlatmış yazar.
Sefaleti, merhameti, boşa çıkan umutları, açlığı ve ölümleri...
Bunları ana karakterimiz olan Tolgonay Ana'yla, fazlasıyla o duyguları geçirmiş yazar. Tolgonay Ana'nın acı dolu hayatını okumak gerçekten çok zordu, buda olmaz dedikçe neler neler oluyordu.
Beni ağlatan her kitabın bende yeri daha farklı, daha özel oluyor. bu kitapta
Kalbimde derin iz bırakan kitaplardan biri artık.
Daha yazılacak çok şey, çok acı, çok üzüntü, çok keder var.
Kısa tutayım ben.
Cengiz AYTMATOV'la henüz tanışmadıysanız biran önce tanıyın derim. Bu kitapta başlangıç olarak muhteşem. Kolay kolay unutamayacağınız bir kitap.
Okuyun, okutun...
✿ ✿ ✿