Timur Ünal
@timurunal
AHÇI
Mustafa Kemal Üniversitesi
Ankara
198 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
İnsanlara umut vermek iyidir de, o umudun altından kalkamamak kötüdür. Umudun ölmesi, insanın ölmesinden daha beterdir Alim. İnsan ölür, ölüm haktır. En kötüsü, beteri, dayanılmazı umudun ölmesidir.
Sen bizim umudumuzu neden öldürdün Alim?
Bazı insanlar vardır, sırf doğuştan hoşturlar. Bunlar, yalnız insanlar kendilerini sevsinler diye doğmuşlardır. Sevilmelerine karşılık öteki insanlardan fazla bir yanları mı vardır?
Hayır!! Bu, bir sırdır.
Aslında hepimiz dağılıp gideceğiz.
Sen de,ben de,hepimiz.Hiçbirimiz kendimize ait yerlerde gezinmiyoruz.
Okur Takip Önerileri
Akıntılar varmış ki, insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini, gittikçe uzaklaştığını farkedemezmiş.
Ölümden önceki son uzun geceye, şafak vaktine kadar geçecek sonsuz zamana nasıl katlanabilecekti?
Bir yer var
İyiliğin ve kötülüğün ötesinde
Seninle orada buluşacağız.....
Bir amaç ve içinde bu amaca ulaşma isteği olmadan hiç kimse yaşayamaz.Amacını,umudunu kaybedenler de çoğu kez korkunç birer canavar kesilirler.
Malınızdan mülkünüzden verdiğinizde pek fazla bir şey vermiş sayılmazsınız. Gerçekten vermek kendinden vermektir.
Çünkü mal mülk, bir gün gerekeceği endişesiyle alıkoyup sakladığınız şeylerden başka nedir?
pek çok kez parmağımla kendi yaramı deştim, size daha fazla inanmak ve sizi daha fazla tanımak için.
Eğer aranızda doğruluk adına cezalandıracak ve kötü ağaca baltayı vuracak olan varsa, köklerine baksın ağacın. Gerçekte iyi ile kötünün, meyve veren ile vermeyenin köklerini sarmaş dolaş görecektir toprağın sessiz bağrında.
gözlerinin kitabını aç.
yaşam öyküsünü okuyayım kirpiklerinden.
Kadınlar hayatlarının kapılarını açıp onun ücra köşelerindeki katliamı incelediklerinde, çoğu zaman en önemli düş, hedef ve umutlarının azar azar öldürülmesine izin verdiklerini görürler.
Bir bilet almıyor, hiç kitap okumuyorsun
Bir öyküye vakıf olmuyor
bir şiirde çay demlemiyorsun
Karşılaşamıyoruz.
İnsan nasıl bir değersizlik duygusuyla büyür ki kimseyi sevmez.
Kendinden başka bilgisini olmaz.
Öğrendiği her şey onu herkesten uzaklaştırır.
Dans eden bir yıldız doğurmak isteyen, önce kendi içinde büyük taşkınlıklar ve kaos yaşamak zorundadır.
her insan bir uyumsuzluktur ölü olmadıkça.
Tanrı hastalığın yanında çaresini verdiği gibi umutsuzluğun yanına da sevgiyi koydu.
Zira hepimiz yaşamla bağını az ya da çok kaybetmiş, kör topal idare eden insanlarız.
Bir sürü yabancı insan mı karar verecekti ne yapacağımıza?
Benim her şiirimde varsın ve olacaksın.
Ama dünyanın en dehşet şiiri bile sen olamaz.
Bunu yaşamak gerek.
En asıl gerçek bu işte.
