Her kese hayırlı günler arkadaşlar. Bakü saatiyle saat 06:04. Güneşli havada başlayan kitap, yağmurlu havada bitti. Maalesef ki.. Bu kitabı bırakmaya kıyamıyorum. Gerçekten, o kadar duygusal ve aşk dolu ki.. Zaten paylaştığım alıntılardan da belli oluyor ne kadar tatlı olduğu. Gerçi, kitabın bir sonu yok. Yani, aslında haklı da. Yani, bir kitap nasıl bitebilir ki zaten değil mi?)) Sanırım kitap gerçek hayat hikayesinden oluşuyor. Yada Yazar bey bu hisleri adım adım yaşamış. Bilemem, ama aşırı güzel, tatlı ve fevkalade şekilde duygu dolu kitaptı benim için. Burdaki bir arkadaşımda gördüm ve bende okuyayım dedim. İyiki görmüşüm. 
FIRAT SUBAŞI kitabı okumama vesile olduğun için sana minnettarım. Arkadaşlar hepinize sağlıklı, mutlu ve huzur dolu günler dilerim. Keyifli okumalar
Günlük -8-
Caner Taslaman ile Ali Nesin'in tartışmasını izledim. Taslaman'ın hiçbir kitabını okumadım. Sadece bu videodan yola çıkarak konuşacağım. Yanılıyorsam kitaplarını okuyunca yanıldım derim. Taslaman tartışmaya doğrudan kusursuz tasarım savıyla başladı. Dersine iyi çalışmış bir nurcu gibiydi. Yeni olan hiçbir şey söylemiyor diyebilirim.
“Bu nasıl bir dünyaydı böyle? Dünya mıydı kabus mu? İnsan insanı sevmeyi bırakmış, anneler onca zahmete katlandıkları çocuklarını korumaktan aciz, babalar desen tutunan döllerine bile mendille silinip atılmış muamelesi yapar olmuş. Kalemi tutan elim mi bu kadar negatif bütünüm mü belli belirsiz. Uyanmak istiyordum ama yaptığım hareketler bile aslında yapılmamışların hanesine bir çizgi oluşturuyordu çünkü hâlâ karşı koyduğumu sandığım zorbalıkla aynı kabusu paylaşıyordum. Her gece, her gündüz alışmıştık birbirimize o beni haklayacaktı güya, ben onu… bir bakıma skor ona yazıldı gerçi, çünkü alışmıştık dediğim an vazgeçmiştim savaştan. Savaşmayı bıraktım belki ama inanmayı bırakmıyor kolay kolay insan. Nerden geldiği belirlenememiş ama çok güçlü bir kaynaktan aktığı aşikar bir şelale gibi umut doluyordu göğsüme. Negatifliğim şahlanıyordu “olur şey mi şimdi bu tezat.” İnanıyordu çünkü siyah ya da beyaza ortası olamazdı. Ve belki de yoktu gerçekten ortası. Hem olsaydı bunca ağırlığın altında kalmış gibi hisseder miydi insan?”
11/12/2021
04:26
04.34
Asırlar sonra okunacak tarih yaz....
08.04.2013 06.10 - 11.50
Nöbetçiyim. İdareye zorla seçtirdiğim okuma becerileri dersinde okumak için götürdüğüm Hayvan Çiftliği'ni masaya bırakıyorum. Pencereden, gelen servislerin plakalarını almaya çalışıyorum. Çocuklar evden getirdikleriyle sobayı yakmaya çalışıyor, onları sınıfta yalnız bırakamam. İ... usulca alıyor masadan kitabı. Tepki