Yakup Kadri Karaosmanoğlu (d. 27 Mart 1889, Kahire ) Türk romancı, gazeteci, şair ve diplomat.
Roman, öykü ve makaleleri ile Türk toplumunun Tanzimat’tan bu yana geçirdiği değişiklikleri anlatmış bir yazardır. Asıl ününü romanları ile sağlayan yazarın en ünlü romanları Nur Baba, Kiralık Konak ve Yaban'dır. Edebiyat yaşamının başında Fecr-i Ati edebiyat topluluğunun kurucu üyeleri arasında yer almış; daha sonra bireyci düşüncelerden uzaklaşarak toplumculuğu kabul etmiş bir yazar olarak değerlendirilir.[1]
Milli Mücadele yıllarında ve sonrasında etkin bir siyasal yaşam sürmüştür.[1] Milli Mücadeleden itibaren Atatürk’ün yakın arkadaşları arasında yer almıştır.
TBMM II., III. Dönem Mardin, IV. Dönem (Tiran Elçiliğine atanması nedeni ile 27 Ekim 1934 tarihinde istifa) ve 1.(XII) Dönem Manisa Milletvekilliği, Kurucu Meclis Millî Birlik Komitesi Temsilciliği (6 Ocak 1961 – 15 Ekim 1961) yapmıştır.[2]
Kadro dergisinin kurucularındandır. Dergi, devrin yöneticileri ile fikir ayrılığına düşüp Kemalizm’i değiştirmekle suçlanarak kapanmasından sonra diplomat olarak yurt dışında çeşitli görevlerde bulunmuştur.
Anadolu Ajansı'nın kurucularındandır, ömrünün son yıllarında ajansın yönetim kurulu başkanlığını yapmıştır.
Dünya Tiyatrolar Günü: 1961 yılından beri 48 ülkede her yıl 27 Mart Uluslararası Tiyatro Birliği'nin ulusal merkezlerinin öncülüğünde kutlanıyor.
Bugün, 10 Aralık Dünya İnsan Hakları Günü.
Tarihi
Devletler, önceleri, baskıya dayanan bir anlayışla yönetilmekteydi. Bu anlayışa son vermek amacıyla 1215 yılında İngiltere Kralı'na kabul ettirilen bildiri olan Magna Carta, insan hakları kavramının ilk belgesi sayılır. İnsan hakları konusunda yayımlanan bir diğer önemli bildiri ise, Amerika'da
Ey anne elveda
uzun siyah ayakkabınla elveda
komünist parti ve kaçmış çorabınla…
sarkık göbeğinle
Hitler korkunla
berbat fıkralar anlatan ağzınla…
grevlere katılan ve fabrika yollarına düşen midenle
Troçki’yi ve İspanyol iç savaşını titreyen çenenle
çürüyüp tükenen işçiler için şarkılar söyleyen sesinle..
( Allen Ginsberg, Kaddish, 1961)
İşte, edebiyatımızın mutlaka okunması gereken 25 romanı!
FavoriteLoadingOkuma listeme ekle
25“Sinekli Bakkal“, (1935-36) Halide Edib Adıvar
“Kara Kitap“, (1990) Orhan Pamuk
“Tutunamayanlar“, (1971-72) Oğuz Atay
“Bizim avludan mı kalkacak cenazem?
Nasıl indireceksiniz beni üçüncü
kattan?
Asansöre sığmaz tabut,
Merdivenler daracık”
Nazım Hikmet neznin de yitirdiğimiz tüm değerlerin anılarına saygı ile
Haziran'ın yükü ağır olur..
1. Orhan Kemal – 2 Haziran 1970
2. Ahmed Arif – 2 Haziran 1991
3. Nazım Hikmet – 3 Haziran 1963
4. Ahmet Haşim – 4 Haziran 1933
5. Cahit Zarifoğlu – 7 Haziran 1987
6. Cemil Meriç – 13 Haziran 1987
7. Peyami Safa – 15 Haziran 1961
8. Hasan İzzettin Dinamo – 20 Haziran 1989
9. Ahmet Muhip Dıranas – 27 Haziran 1980
"Gerçekten sevenlerin ,sevdiklerine olan davranışları her zaman yerindedir."
Aynanın İçinden, 1961
''Şunu itiraf edeyim ki klasik gizliliğin gerçek değerini seyirci olmasa öğrenemezdim.Ve şu kanıya vardım: ''Her şeyi göstermemek gerekir.''Günümüzün ressamlarından bazılarının neler söylediklerini biliyorsunuz.Bir tablo her şeyden önce bir ''obje'' dir, kendine özgü yapısı ve dokunuşu olan bir ''obje''. Ama onun anlamını bulan,yazarla işbirliği yapan seyircidir.'' Jean-Paul Sartre/ Saygılı Yosma'nın 1961 yılı basımında geçen Tiyatro Üzerine Sorular kısmından. (Konuşma 15 Ekim 1959'da yapılmış.)