Suzan hanım
@1kitap1deniz2kedi
Aklına geldikçe okuyan biri.
Bir garip papatya
Maviyi seven biri
16 Mart 1992
14 okur puanı
Şubat 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Zaman
⠀ོ 𓅭 martılar diyorum ne güzel kanat çırpıyorlar gökyüzünde uçsuz bucaksız maviliğin sonsuz kucağında....
Özledim özlenen günleri bir yumak gibi birbirine bağlanmış anıları. Kendimi özledim...
Hani bir resim vardı,? Duvarda asılı olan bir resim, ne güzel içten gülüşlerin var. Ne güzel günlerdi o zamanlar bir zaman makinesi gibi hızlıca akıp gitmiş. Şimdi nerdesin, anıların nerde? Sen nerdesin...
📝Seçil ✨
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
İyi Oluş Günlüğü
Senin de kendini çözülmeyi bekleyen bir yün yumağı gibi hissettiğin zamanlar oluyor mu? Biri gelse de içimdeki bu düğümleri çözse dediğin? Kalbindeki düğümlerin, zihnindeki tilkilerin
yoğun trafiğinden kendi sesini bile duyamadığın zamanlar... İşte
duygu ve düşüncelerimizle iletişimimizi kaybettiğimizde, onları
dinlemek yerine onlardan köşe bucak kaçtığımızda, kalbimiz-
deki ve zihnimizdeki yankıları yok saydığımızda başımıza gelen
tam olarak bu.
Zaten böyle böyle kapatmadık mı açılmak, nefes almak isteyen
kalbimizi? Belki tamamen iyi niyetle, dertlerinin, acılarının, san-
cılarının o kadar da büyük olmadığına ikna ederek, içimizdeki
seslerin birer birer susmasına sebep olduk. Kendimizi zihnimizin
oynadığı illüzyonlara teslim ettik.
“Abartma.” “Büyütme.”
“Bunda üzülecek bir şey yok.” “O kadar da kötü değil.”
Belki sen de ne zaman canın yansa, kendine bu cümleleri kurarak
hislerini yok saydın, onlara sırtını döndün. Hiç gerek yoktu ki...
Beyaz da olsa siyah da; tüm hislerin biricik, sana ait. Canın yanı-
yorsa, yanıyordur.
İyi Oluş Günlüğü
Kimimiz doludizgin yaşarken kimimiz yalnızca buradaki zamanımızı
doldururuz. Kimisinin bir gözü hep saatte, bir eli hep kapıda, aklı hep
yolun sonundayken; kimisi tüm hücreleriyle bulunduğu yeri doldurur.
Varlığının altını kalın kalemlerle çizer, bir anlam bulur ve onu paletin-
deki renklerine boyar. Yağmurda kalbini yıkar, güneşle yanaklarını ısıtır,
geceleri yolunu kaybeder, gün doğduğunda yeniden yola koyulur.
Peki ya sen? Yaşıyor musun yoksa sadece nefes mi alıyorsun? Kal-
binin attığını, damarlarındaki kanın aktığını hissediyor musun?
Yaşamanın iyi- kötü, acı-tatlı tüm tatları dilinin ucunda mı? Var
olmanın bazen yumuşak, bazen sert rüzgârı hücrelerinde geziyor
mu? İçini gıdıklıyor mu? Sonsuz olasılıklar denizinde, birbirine
denk olmayan dalgalar seni heyecanlandırıyor mu?
Hiç düşündün mü? Varlığının anlamını tüm hücrelerinde hisset-
tiğinde, hayatın nasıl bir görüntüye bürünüyor?
Kalbini neşe ve huzurla dolduran o resim hangisi?
Her şey mümkün olduğunda, ihtimallerin sonsuz olduğunda,
kalbin ferah, zihnin berrak olduğunda sen kim oluyorsun? Tüm
öğrendiklerinden, ezberlerinden, bildiklerini özgürleştiğinde,
kalbine dokunabildiğinde, ruhundaki müziği duyabildiğinde ne-
ler çiziyorsun hayatının kanvasına?
İyi Oluş Günlüğü
İyi Oluş Günlüğü
Herkes varmış da kendisi yokmuş, herkes tammış da kendisi
yarımmış,
herkes yolu biliyormuş da kendisi kaybolmuş gibi hissedersin bazen...
Parçası kaybolmuş bir puzzle gibisin ya bazen eksik ve tamamlanmayı bekleyen....
Anlaşılmayı beklenen...
🌾
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
Bir kitap okudu
208 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
1 saatte okudu
