Fatma Zehra
@1okurunotdefteri
5 Eylül 2000
94 okur puanı
Temmuz 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku…
Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz. İnsan muhitin bayağı, manasız, soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir. Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş olmuştu.
Sayfa 19Kitabı okudu
Yalnız senin için yaşamak, hayatımdan senden başka her şeyi silip atmak istiyorum. Fikirlerimi, gayelerimi seninle paylaşmak, doğru bulduğumuz şeylere beraber inanmak istiyorum.
Sayfa 17Kitabı okudu
Dünyada hayatın bir tek manası varsa o da sevmektir. Hatta mukabele edilmesini bile beklemeden sadece sevmek.
Sayfa 11Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
O hep aklımdaydı; çünkü ona olan sevgim gün ışığında dağılıverecek bir sis ya da yağmur yağınca yıkılıverecek bir kumdan kale değil, mermer üzerine yontulmuş bir yazıydı ki mermer var olduğu sürece silinmezdi.
Sayfa 553Kitabı okudu
Mevki! Mevki! Senin mevkin benim gönlümdür.
Sayfa 369Kitabı okudu
Bu dünyada tam mutluluk hiçbir insana nasip olmaz. Benim alın yazım da öteki insan kardeşleriminkinden daha başka olacak değil ya!
Sayfa 362Kitabı okudu
Bir insan, ruhunun dirliği için hiçbir zaman başka bir insanoğluna güvenmemelidir.
Sayfa 307Kitabı okudu
“Gönül kimi severse güzel odur.”
Sayfa 246Kitabı okudu
Çünkü içimden hiç durmadan yükselen o soruya, “Neden acı çekiyorum?” Sorusuna, hiç ama hiçbir karşılık bulamıyordum.
Sayfa 23Kitabı okudu
Kimsenin gözünün kimseyi gördüğü yok. Herkes kendi “ben”inin derdinde.
Sayfa 19Kitabı okudu
İnsan olmak ve insan olarak kalmak giderek zorlaşıyor.
Sayfa 17Kitabı okudu
Anlıyordum ki, fakirlik ve ucuzluk aynı şey; bir insana, bir eşyaya mahsus; ikisi de sevilmiyor, ikisinde de tüm samimiyetine rağmen değersizleşiyorsun.
Sayfa 112Kitabı okudu
Aklını dolduran tek şey; nasibinin seni bir gün mutlaka bulduğuydu. Her şey insana yazılıyor diye düşündü; ama bazen ulaşmıyor. Bilmediğimiz nedenlerle dolaşıp duruyor hayatın içinde. Bazen yanından geçiyor insan yazgısının, bazen elinden tutuyor ama bunun kaderi olduğunu anlamıyor. Tam yakalayacak gibi oluyor ama uçup gidiyor. Sonra bir gün, hiç hesapta yokken, hiç beklemezken, başka âlemlerdeki seyrini tamamlıyor senin olan şey, çıkıp geliyor ve seni buluyor.
Sayfa 106Kitabı okudu
Kalp kırıklığı böyle bir şey. Kırıldığı yetmez, sağa sola saçılır kırıkları.
Sayfa 77Kitabı okudu
Acıyı çekerken çekiyorsun, anlatırken gözyaşların senden önce konuşuyor. Yıllar içinde alışıyorsun, her geçen gün daha çok alışıyorsun. Bir zaman sonra başkasının hikayesi gibi anlatmaya başlıyorsun, sanki sen yaşamamışsın, sanki sen çekmemişsin gibi.
Sayfa 49Kitabı okudu