Tezer Özlü’ nün bu kitabını ikinci okuyuşum hem de 2 yıl arayla . Sanırım daha uzun yıllar devam edecek bu döngü.
Kalanlar - Tezer’in yaşamından, yaşadıklarından, yaşayamadıklarından arda kalan- anılardan, anlardan oluşuyor. Onun ruhunun gezindiği anlardan. Toplumu, insanı, yaşamı sessiz bir irdeleyiş içinde olan Yazar bohem, umutsuz bir hava çiziyor ama bu çizdiği mutsuzlukta yoğun bir canlılık var. Kendiyle verdiği savaşı, ölüme olan yakınlığını içinin sesini açarak aktarıyor.Bu yüzden okumamış olanlar Tezer’in yüzüne, sesine dönmeli yüzünü. Bu yaşamdan geçmiş bir Tezer’i tanımamak büyük eksiklik.