Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
01.07.2016
Betimlemelere laf yok, konuya da. Zola, akımının manifestosu niteliğinde yozlaşmayı derin bir gerçekçilikle yazmış; hepsine tamam. Ama ben beğenmedim açıkçası, beğenemedim. Yazarın kalitesini tartışamam, başka kitaplarını okumadım fakat hakkında az çok bir şeyler biliyorum. Daha fazlasını bekledim sırf bu yüzden. Lakin yeterince fazlasını verdiğini de biliyordum. Eksik, bir o kadar da fazla geldi bana roman. Umduğum tadı alamadım. Belki de bana uygun olmadığındandı, bilemiyorum. Mesela Nana ve Fontan'ın ilişkisi dram türünde bir filmden çıkagelmiş gibiydi ki buna da hayatın gerçekleri diyoruz. Estetikten uzak ve bir o kadar da estetik bir roman bulamazsınız sanırım. Gerçekten ince ince işlemiş kokuşmuşluğu Zola.
Öneri hususunda tarafsız bölge olmayı seçiyorum, en iyisi biraz araştırıp okumaya öyle karar vermeniz.
28.06.2016
Bittiğinde, sonundan başlayarak bir daha okumak isteyecek kadar sevdim. En başından her kelime özenle seçilmiş gibi inceydi her bir satır zira. Amin Maalouf'un öncesinde iki kitabını daha okudum ama nedense bunu bir ayrı beğendim. İnsanı merakta koyan sonu bile ayrı güzeldi sanki.
Kitabın kahramanına kızmak isteseniz bile kızamayacağınız kadar yerli yerine oturtulmuş bir roman. En azından benim için öyleydi, okurken İsyan gibi ben de "hiç kırılmadım", "hala da kırgın değilim", tüm o burukluğa ve öylece geçmiş ömre rağmen. İsyan'ın bıkılacak kadar uzun görmediği hayat, birden büyüdü gözümde, bambaşka hissettim.
Kolayca okunan, bir çırpıda biten, tek oturuşta bitirmek isteyebileceğiniz bir yapıt Doğu'nun Limanları. Kesinlikle öneririm.
01.01.2016
"Merhamet, utanma gibi birçok duygumuz doğal değil, kültürel kökenlidir. Peki ya öç alma hırsı?" yazıyor kitabın arka kapağında. İçeriğinde ise, on sekiz farklı yazarın 'öç öyküsü' bulunuyor. İnsan bu derlemeyi okurken sorgulamaya başlıyor; peki ya öç alma hırsı, diye soruyor kendine, seninki de buralarda bir yerlerde, değil mi? Okurken şöyle hafiften bir gerilim yaşıyorsunuz, bunun sebebi öykülerin akıcılığından daha öte bir unsurdan üstelik, kendinizi arıyorsunuz zira.
Kitap bir derleme olduğu için dilden söz etmek çok da mümkün değil fakat Honoré de Balzac aralarında en fazla sayfaya sahip olması (bu bir ölçüt olmasa da) yönüyle de kanıtlıyor zaten betimleme hususunda farkını. Onun dışında, bana en ağır yutkunmayı yaşatan bir Bryan Lewis öyküsü vardı ki bu en fenasıydı.
Muhteşem bir derlemeydi, meyilli olanlara değil belki ama genel itibariyle şiddetle tavsiye ederim.
20.09.2015
Kitabı eleştirebilme isteğiniz su yüzüne çıkarken bile tedirgin oluyorsunuz ki aynısı okurken de aralıksız oluyor. Her bir sayfanın yaklaşık on sayfaya bedel olduğunu düşünecek olursak, kitabın inceliğine pek de takılmamak gerekir. Kolayca bitiyor belki, ama üzerinize yüklediği ciddi bir düşünce yükü var. Durmadan kıyas yapıyorsunuz, durmadan her şeyi üzerinize alınıyorsunuz. Bazen "ben bunu yapmayacağım" diyerek şahlandığınız bile oluyor. Kısacası, her haliyle insanı derinden etkileyen kitap. Beyninizde mütemadiyen "kitle" kelimesi yankılanıyor, dağarcığınızda olsa da kullanmadığınız bu kelime iki lafınızdan biri haline geliyor. Ama bir noktada sıkıntılı hissediyorsunuz, o kadar karamsar ki cümleler gerçekçilik nerede diye düşünüyorsunuz. Sanki gerçeklikten ziyade karamsarlıkla sarmalanmışlar gibi, bu iki kavram arasındaki ince çizgi çoktan aşılmış gibi, vs. Yani belli bir aşamadan sonra "ama yeter artık, hiç mi ümit yok" cümlelerine başvuruyorsunuz. Ve bence, bu üzücü bir şeydir. Tavsiye ederim.
Sessiz Yığınların Gölgesinde: Toplumsalın SonuJean Baudrillard · Doğu Batı Yayınları · 2019600 okunma
11.09.2015
Rusya ya da değil
Muhtemelen bu şekilde bir yapıt verebilmek için var olan müthiş zekânın yetenek, bilgi ve yorumlama yeteneğiyle harmanlanması gerekir. Oblomov, beraberinde baş ağrısı, uykusuzluk, kırgınlık, kimi zaman öfke kimi zaman yersiz bir bunalım, eleştiriye açmışçasına bir yorumlama isteği getiren bir roman. Roman değil, kaliteli bir
30.01.2015
Belki de ben fazla anlam yüklemişimdir, bilemiyorum. Fakat neredeyse biyografi sayılabilecek bu kitabın, benzerlerinden çok daha iyi olduğunu düşünüyorum. Kesinlikle okuduğum en iyi kitaplardan biriydi ve hatta bakış açımda değişikliklerin peyda olmasını sağladı. Tavsiye ederim.
