Bu sabah şu denizi kirala, mavi
mavi hatırlayalım birbirimizi,
bu öğlen güneşi kirala da bir
daha soğukluk girmesin aramıza,
bu ikindi tembelliği kirala, belki
gölgesinde kedin olurum senin,
bu akşam bahçeyi kirala, elimizde
büyüsün gül, menekşe, yasemin,
bu gece uykuyu kiralarsan rüyama
yalnız senin gözlerini konuk ederim,
bu bahar bu gövdeyi kirala, vücut
kitabında tozlandı kelimelerim.
…
Bu yaz bu sokağı kirala, kapıları
aç, yalnızlığı yalnız bırak odalarda
Kıralama bu şiiri, şairin olurum yoksa!
Sayfa 43 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
İşte “yağmur dindi” iki yaz arasına
yokluğu bıraktılar.
Sayfa 36 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Bir sebebi varsa bu şiirin, kurtarsın
isterim gözümüzden hayat denen maskeyi.
Sayfa 35 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Çekip gidecekse dokunaklı mecazların
yurduna bir gün, bir ormanda geçsin
İsterim bu şiir ve “Kendinin Avcısı” olsun
şair, kimseler onu bulmadan önce!
Sayfa 35 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Bu şehir yarıda kalacaksa ıssız kalsın
isterim, benim de sessizlikten başka
bir anlam bulamayan şu kelimelerim
ve kağıttan bedeni şiirden ince
ruhuna iliklensin “Yerleşik Yabancı”nın!
Sayfa 35 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Bu şiir bir şeye benzeyecek en çok
unutulmuş bir şehre benzesin isterim
hiç kimse görmemiştir çünkü orada
İnce çatılı aldığına acıyı siper edip
evinin yolunu gözleyen yakışıklı bir “Gezgin”!
Sayfa 35 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Gençtim: Bugün dalgalıyım, yarın durulurum!
Güneşliydim: Biraz yağmurluyum, hemen kururum!
Paslanda içimde küpeşte, güverte, kamera, şimdi
eski bir gemi bir denizin nasıl doldurmuyorsa,
Doldurmuyor bazı hayatlar da kısacık bir şiiri!
Sayfa 34 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Dünyayı hiç böyle hayal etmemiştik biz!
İyiydik, yoksul değildik bu kadar değildik hiç;
adam çoktu, zaman çoktu, hayal çok
daha çoktuk dünyanın az olduğu zamanlar
yeni bir hayal çıkıncaya kadar şehirde
yine aynı gözlerle dolup taşardı sinemalar
filme gitmezdik ki biz bir hayal seyrederdik!
Uçaklar üstümüzden uçuyordu, o kadar
Vapurlar dalgacı, trenler kederli oluyordu,
hiç kanatlanmazdık ki biz ulaşmak için
Ayrılanlar filmin sonunda nasılsa kavuşuyordu!
Ulaşmak kolay şimdi kavuşmaksa zor
dünya yollara düşmüş herkes gidiyor
Nereye? Bir hayal arasa bile vermeden
bir filmden diğerine koşturur gibi böyle?
Bir şehre gitmezdik ki biz bir hayale giderdik!
Gözlerim dolup taşıyorsa yeniden, ne filmin sonu
acıklı ne de geri dönüyor şehirlerini ruhu,
gözlerinde bir şehrin çocukluğunu gördüm ben,
adam gibi biri kadının hayalini paylaşıyordu.
Sayfa 32 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Çiftçiler içini döker toprağa
onun cömert sessizliğini toplarlar.
Sayfa 31 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Ve gözleri ancak gözler bağışlayabilir.
Sayfa 26 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnız
Göze alamadığımız yakınlıklar da acıtır.
Sayfa 26 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Ayın altında daha karanlıktır bazı anılar.
Sayfa 20 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Ay nice batsa da meğer insanlar kadar
karanlıkta bırakmazmış kimseyi!
Sayfa 20 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
Kaç ölü istiyor hayat
biri yaşasın diye?
Sayfa 19 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor