Facebook’un bugün 2 milyardan fazla kullanıcısı var ve 500 milyar dolarlık piyasa değeriyle ABD’nin en değerli 5.şirketi.Öte yandan petrol ve doğalgaz şirketi Exxonmobil’in değeriyse yaklaşık 370 milyar dolar.
Anlaşılan Facebook gibi şirketlerin temel kaynağı olan “insan dakikalarını” toplamak, petrol çıkarmaktan çok daha karlı bir iş artık.
Sayfa 189Kitabı okudu
2007'den sonra, ekonomik krizi ve artan işsizliği takip eden kredi çöküşü yıllarında bu eğilim katlanarak arttı; kırbaç, beklendiği ve söylendiği gibi herkese eşit darbeler indirmek yerine seçimlerinde son derece acımasız ve ısrarcı oldu: 2011'de ABD'deki milyarder sayısı tarihi bir rekora imza atarak 1.210'a çıktı ve bunların 2007 yılında 3.500 milyar dolar olan toplam varlıkları 2010'da 4.500 milyar dolara yükseldi.
Sayfa 14Kitabı okudu
Kayıt Dışılık Sorunu
Türkiye'de kayıt dışı gelir ve servetlerin yanı sıra, sistem di- şı servetlerin de oldukça yüksek olduğu tahmin ediliyor. Bu kayıt ve/veya sistem dışı varlıkların önemli bir bölümü Türkiye'de bir bölümü de yurt dışında saklanıyor. Birkaç yıl önce Dünya Altın Konseyi, Türkiye'de yastık altındaki altın miktarını 3.500 ton olarak açıklamıştı. İstanbul Altın Rafinerisi, bu tutarın 5.000 ton olduğu görüşündedir. 5.000 tonu doğru olarak kabul eder ve bu- günkü değerlerle hesaplarsak yastık altındaki altınların değerinin 300 milyar dolar arasında olduğunu görürüz. 200 milyar dolar dolayında da yurt içinde ve dışında döviz varlığı olduğu tahmin leri bulunuyor. Bu durumda yastık altındaki altın ve döviz varlı ğının, kabaca 500 milyar dolar dolayında olduğunu söyleyebiliriz.
Gerçekten de, Batılı büyük firmalardan, silah siparişleri veya büyük çaplı işler için ''masa altından'' 500 milyon dolar alan ve rüşvetten kaynaklanan bu servetleri ABD'ye milyar dolarlık yatırımlarla gizleyen veya Divonne kumarhanelerinde ya da Marbella'daki içki ve seks alemlerinde saçıp savuran prenslerin elleri hiç mi hiç kesilmiyor!
Sayfa 102 - Timaş yay.Kitabı okudu
- “Özal, kelimenin tam anlamıyla tabu deviren bir siyaset adamıydı. Örneğin Özal “Bütçe Dışı Fonlar” ile yürütmeyi yasama karşısında güçlendirmişti. Bazı vergi kaynaklarının, konsolide bütçeden ayrılmasıyla meydana getirilen fonlar, hükümete parlamentonun onayı olmadan harcama olanağı sağlıyordu. 1980-90 yılları arasında kurulan fonların amacı,
Petro-dolar kredileri kimi durumlarda yanlış hesaplanmış şatafatlı projelerde israf edildi. Kimi zaman da çalındı ve Üçüncü Dünya seçkinleri tarafından, krediyi veren aynı Kuzey bankalarındaki kişisel hesaplara aktarıldı. (...) 1960'ların ortalarından 1980'lerin ortalarına kadar despotizm Latin Amerika'yı istila etti ve gittiği her yerde çeşit çeşit kirli dolaplar çevirdi. (...) Jubilee araştırmacıları, Üçüncü Dünya'nın toplam borcunun neredeyse dörtte birinin (yaklaşık 500 milyar dolar) 25 ayrı ülkede diktatörleri ayakta tutmak için kullanıldığını ortaya çıkardılar. (...) Bu dönemde IMF, ödemeler dengesine geçici yardım için kapısını çalmak zorunda kalan ülkeleri, sıkı politikalar uygulamaya zorlayan bir kurum haline geldi. 1970'lerde ve 1980'lerin başında IMF kredileri, hükümetlerin, Güney ülkelerinin nerede yanlış yaptıklarına ya da yanlışlarını nasıl düzelteceklerine dair kendi fikirleri olan IMF ekonomistlerinin tavsiyelerini izlemeleri koşuluna bağlıydı.
Sayfa 40Kitabı okudu
Birinci Dünya Savaşı, 200 milyar dolara maloldu, bu parayla, Amerika’daki bütün hastanelerin masrafını 200 yıl süreyle karşılayabilirdik. Devlet okullarımızın 80 yıllık bütün giderlerini karşılayabilirdik. Veya, eğer 2.150 işçi 40 yıl süreyle herbiri yıllık 2.500 dolar ücretle çalışsaydı, toplam kazançları, Dünya Savaşının ancak bir günlük masrafını karşılayabilirdi!" ikinci Dünya Savaşı ise, bunun beş katma malolmuştur.
