Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Aichan
Aichan
@Aichan
Kediler, kitaplar ve kahve
Türkçe - English - 한국어 - 日本語
27 kütüphaneci puanı
274 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Açıklayabilirim!
Tarihte en çok nefret edilen adamlardan birinin yazdığı kitabı niye okumuş olabilirim? Merak! Bende bolca bulunan bir şey.
Hepimiz Hitler'in kim olduğunu biliyoruz. İkinci dünya savaşı ve soykırım vs vs...
Hitler'in Avusturyalı olduğunu herkes bilmiyor ama.. Esas soyadının Hitler olmadığını bilen kişi sayısı ise çok daha
"Eh, rüzgâr hangi dilde konuşur? Bir fırtınanın milliyeti nedir? Yağmurlar hangi ülkeden gelir?"
Uğursuz Bir Şey Geliyor Bu Yana, İthaki Karanlık Kitaplık no 1!
Evet, seriye en baştan başarmaya karar verdim!
Ray Bradbury'i tanıyanlarınız vardır. Çok okunan Fahrenheit 451 kitabının yazarı. Ben hâlâ okumadım ama listemde! Elbet bir gün alıp okuyacağım...
Neyse, Fahrenheit 451'i okumadım ama yazarın Cadılar Bayramı Ağacı isimli kitabını (Karanlık Kitaplık no 24) okuyordum bu kitap gelemden hemen önce. Birden en baştan başlama isteğiyle o kitabı ikinci hikayesinin ortasında bırakıp buna geçtim.
Düz yazının şairi demişler Ray Bradbury için. Bunu bu kitapta çok iyi anladım. Yaptığı benzetmeler çok hoşuma gitti. Yine de yer yer kafamı karıştırdığını itiraf etmeliyim. Cümlenin başında gerçek bir şey söylediğini sandığım ve sonuna gelince mecaz olduğunu fark ettiğim bazı yerler oldu. Yada birden benzetmelere çok daldığı için gözümün önündeki sahne dağıldığından kitaba geri odaklanamadığım da oldu ama bu yazarın hatasından çok benim dikkat eksikliğimin suçu. Neyse!
Hikaye baştan sona sürükleyiciydi. Kakaterler güzel tasarlanmış, kötü adam bile sevilesi bir karaktere sahipti. Yeni filmini çekip kafamdakine yakın bir oyuncu bulun ben de ona düşeyim. Yeni filmi diyorum çünkü 1983'te çekilen bir filmi var! Bir iki sahnesine baktım ve bir ara onu da izlemeyi düşünüyorum.
Onun dışında baba karakterini de gayet gerçekçi ve önemli bir karakterdi. Kitap aşığı olduğu için ayrımcılık yapıyor da olabilirim... Ama hikayedeki kadın karakterlere çok deyinilmemiş olması biraz üzdü. Ve ayrıca Jim sana gıcığım...
Netfilix dizisi çekilmiş, bir ton hayranı bulunan bu popüler seriye bir süre önce başlamıştım. İlk kitaba başta çok sinir olmuş, söyleniyordum. Yine milletin bayıldığı manipülatif yürüyen kırmızı bayrak başroldü. Yine esas kız, yanında onu destekleyen iyi adama değil de salak gibi bu yanlışları romantize edilecek oduna aşık olmuştu vs vs... Kararımı vermiştim; İkinci kitaba gerek yoktu.
Lakin sonunda kitap beni çok şaşırttı ve ben de 6 kitaplık kutu set aldım! Almaz olaydım.....
İlk kitap gayet tatmin edici bitti ama ikinci kitap iç karartıcı başladı. Gerçek hayatta da tecrübe ettiğim gibi "iyi adam" o kadar da iyi kalmadı. Esas kızımız karakter gelişimini ters yöne çevirip bana cinnet geçirtti. Başlarda hikayeye yeni giren ve kesinikle favorim dediğim tip, ortalarda sırf kendi çıkarları için herkesi satabilecek en büyük yalancıya dönüştü. Sevdiğim karakter yok, ama idare eden iki kişi var derken en sonunda onlar da aslında olduğunu sandığımız kişiler olmadıklarını açıklayıp tüy dikti.
Bari kötü adamı düzgün bir şekilde romantize edeydin diyecekken, o tip te olabilecek en salak "aşk" ilanını yaptı...
Özerle kitabın başından sonuna öfkeliydim.
Üçüncü kitap bende. Elimdeki kitap diye illa bir gün okurum.. ama kim bilir ne zaman....
Okur Takip Önerileri
Güzel hikaye, kötü tür...
Ya da benlik değil diyelim...
Okumaya başlamadan önce arkasındaki +16 işaretini görmüş, umarım çok ta kötü değildir demiştim ama bana sorsanız yaş artısını yükseltirdim.
Evet belki yatak sahnesi yok veya kimse komple çıplak değildi lakin çizim açıları çok tuhaftı ve hikayedeki bir oyun hakkındaki konuşmalar baya açık saçıktı.
Lakin hikayenin geri kalan her şeyi çok hoşuma gitti. Esas kızın cosplayer olması, çocuğun bebek hina bebekleri yapmayı ve dikiş dikmeyi sevmesi, kıza baya saygılı yaklaşması, kızın hem populer olup hem de kimsenin ne dediğini pek önemsememesi...
Yani hikayeyi al, çizim perspektifini değiştiririp, oyun konuşmasına bir tık sansür koy, tam benlik!
Mangayı okumaya devam etmeyi planlamıyorum ama daha önce yaş artılı mangaların gayet te hoş, yaş artısı olmayan dizilere çevirildiklerini görmüş, izlemiştim. Umudum bunun da diziye çevrilmesi. Hatta belki çevrilmiştir de. Bir araştırmam lazım.
Kişisel gelişim kitaplarını hiç sevmiyorum ama yine yeniden şans veriyor ve her defasında da aynı hayal kırıklığını, hatta öfkeyi yaşıyorum...
Küçükken tanı konulan ve büyüyünce geçtiğini idda ettikleri hiperaktivitem üzerinde çalışıyorum şu sıralar. Meğer 12 yaşında benimle konuşan kıytırık psikolog beni kandırmış. Hiperaktivite büyünce geçen
Beklentim pek yoktu ama buna rağmen hayal kırıklığına uğramayı başardım....
Esas adını bilmediğimiz Dört (neden bu çocuğun bir adı yok?!?) sömürgeci bir ırkın yok ettiği gezegeninden kaçmayı başarmış bir avuç insandan(?! [Uzaylıdan]) biridir. Ayrıca gezegenin geleceği olacak 9 çocuktan dördüncü.. Evet, ismi buradan geliyor...
Peki neden sayılar
Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı ve sonunda okudum. Ben daha ilkini bitirmeden ikincisi çevrildi ve daha üçüncü kitap var. Onları da bir gün alıp okumalıyım. Neyse...
Okuduğum diğer tüm Japon romanları gibi (manga novellaları hariç) sakin bir yazım tarzı vardı. Kitaplığımdaki çoğu roman gibi karakterlere sarkarken bir yandan gecenin bir yarısı okuduğum bir paragraf yüzüden kahaka atacağım veya bittiğinde kitaba sarılıp hüngür hüngür ağlayacağım tarzda değil de, sabah etraf sessiz, kimse evde yokken, berjere sofistike bir şekilde oturup bacak bacak üstüne atmış, bir yandan da kahveni yudumlarken sakin kafayla okunacak tarzda bir kitaptı. Kitaplara persona verdiğim doğrudur... görmezden gelin...
Peki zamanda yolculuk yapabilecek olsanız ve orada bulunmuş bir şahısla, kahveniz soğuyana kadar bulusabilseniz, kiminle buluşmak isterdiniz?
Şahsen benim dramatik nedenlerim olmadığı için, gelecekteki kendimle buluşur, yatırım tavsiyesi alırdım.
Evet, hikaye çok eski zamanlardan beri varlığını koruyan ve oradayken zamanda yolculuk yapılabildiği idda edilen bir kafede geçiyor. Tek sahneli. (Zaten tiyatro oyunundan romana çevrilmiş) Her bölüm başka bir şahsın zamanda yolculuk yapma hikayesini anlatıyor. İlk hikaye çok hoşuma gitti. Ufak bir gülümseme yerleşti yüzüme. Sonrakiler biraz daha hüzünlüydü ve bir tanesi de baya yakınımdan vurdu beni. Hüngür hüngür ağlamasam da içim baya bir burkuldu.
Özetle hoş, sakin, ince ve çerezlik bir romandı. Devamını merakla bekliyorum.
Sövmeye nereden başlasam ki....
Öncelikle kendi yaptığım hatadan bahsedeyim. Ben bu kitabı "Paganizm hakkında bilgiler" diye düşünerek almıştım. Bir araştırmacı tarafından yazılmış, ve zaten bildidiğim hikayelere minik extralar katacak, veya daha önce bakmadığım bir bakış açısı sunacak, belki karşılaştırma yapacak...
Peki ne ile
Güzel ve Çirkin'deki Çirkin lanetlenmiş. Hepmiz biliyoruz. Peki ama neden?
Bu kitapta, canavarımızın dışarıdan değil, içeriden canavar olduğu zamanlara dönüyoruz. "Güzel ve Çirkin"in asıl adının Güzel ve Canavar/Yaratık olduğunu bilen bilir. Burada da kitabın orijinal ismi The Beast Within. Yani diyor ki, Çirkin/Canavar aslında görünüşü değildi, halleri, tavırları, şahsiyetiydi. İçinin şerefsizliği de dışına yansıdı.
Bana sorarsanız başına gelenleri hak etmiş. Esas soru şu; Mutlu sonu hak etti mi?
Bu kitap Bella'ya kütüphane ettiği için bütün kitap topluluğu tarafından sevilen Çirkin'den soğuttu beni.
Nötür Kötü ile Kaotik Kötünün mücadelesi gibi bir şeydi bu. Esas karakter şerefsiz. Hikayenin "Kötü" karakterleri de ayrı şerefsiz... Arada bir Bella iyiydi bir de Çirkini lanetleyen cadı. Evet doğru duydunuz...
Her ne kadar esas karaktere sövsem de, hikaye genel olarak fena değildi. Serinin diğer kitaplarını da akıp okumayı düşünüyorum yakın zamanda
Küçükken kitabını okudum mu hatırlamıyorum ama çizgi filmden 3-5 kareyi ve izlerken içimin sıkıldığını hatırlıyorum. (Başından sonuna izleyip izlemediğimi bile bilmiyorum)
İngilizcesini çok ucuza bulunca dur bir okuyayım diye başlamış, sonra bir kenara bırakmıştım. Bu yüzden 96 sayfalık kitabı 458 günde bitirdiğimi söylüyor uygulama.... Neyse
Bayıldım!
Bakın, cinayetli bir romandan/filmden beklentim kafası çalışan bir karakterdir. Ya bana bir suç dehası, bir Moriarty verin ya da Hush filmindeki gibi çok pis çıkmazsa girmiş ama yine de elinden geleni yapmaya çalışan bir kurban. Öyle salak saçma, testereli, bol kanlı, kötü adamın sadece manyak olduğu yapımlar acayip sıkıcı. Sen kaliteli
İthaki Japon edebiyatı serisine bu kitapla başlamamamın nedeni bariz olsa gerek. Kedi gördüm aldım. Bundan önce de başka yayınevinin bastığı bir Japon romanı daha okumuştum, Kitapları Kurtaran Kedi. Bundan sonra da Panama yayınevinden Ben Bir Kediyim var.... Neyse siz anladınız.
Şaka bir yana hikaye genel olarak hoştu. Sakin geçen, hayattan kesit tarzında, ne tam baştan başlamış, ne olayların sonu gelmiş, çerezlik bir kitap.
Zaten kitap 128 sayfa. Hoş o 128 sayfanın 21'i çevirmenin önsözü... Hayatımda okuduğum en uzun... pardon, hayatımda okumayıp yarım bıraktığım tek önsöz... Hem tarzı sinir bozucuydu hem de o kadar uzun olması. Çevirmen deneme yazmış, kimse okumaz diye başka bir kitaba mı yamamış nedir... Bence ayıp etmiş. Yada hiakye çok kısa diye kitabı uzatmayı denemişler... neyse...
Onun dışında, bir de kapaktaki kedinin cinsinin yanlış olması dışında bir eleştirim yok.
Hikayeye başlarken bir yuvanın, araya giren başka bir kadın yüzünden dağılmasının hikayesini okuyacağım diye endişeliydim ama hikayenin başında olan olmuştu zaten. Bize anlatılan kedinin velayet hakları tartışması. Ki bence en önemli sorun.
Benim genel olarak hikayeden çıkarttığım ders şu; Birbirleriyle evlenmemesi gereken 3 şahıs (özellikle bir baltaya sap olamayan ve ikinci kere evlenmeye kalkışan embesil Şozo) baştan evlilik müessesesine girmek yerine kendilerine (en az) birer kedi alsalar, ne kendi başlarını ağrıtırlardı ne de başkalarının.
Özellikle Şozo denen embesil için saçını süpürge edip sonradan kapıya konan Şinako ablamız sonunda doğruyu bulmuş gibiydi.
Evlilik belki güzel olabilir ama bazen 37 kedili deli kadın olmak çok daha huzurludur.
Bir şekilde hayatını borsadan kazanmış, gayet iyi para yapmış, okulu bırakıp ailesinin bilmediği yeni bir eve taşınmış 15 yaşındaki Yuna gerçek hayattansa oyunları tercih etmektedir.
Bir gün oynadığı VR oyuna bir güncelleme gelir ve kendisini cidden oyunun içinde bulur.
Yine yeni bir isekai yani....
Son zamanlarda o kadar çok isekai gördüm ki... yakında isekai kusacağım...
Neyse efendim oyundan hediye gelen ve mangaya ismini veren ayı kıyafetiyle (Kuma Japonca ayı demek) yeni dünyada gezinmeye başlar Yuna.
Hikayenin aman aman bir özelliği yok. Daha önce de dediğim gibi bir ton sanal gerçeklik ve isekai yapımı gördük. Yine de sırf okumak için okunur. Kötü de değil. Ama 45-50 lira verip ye ikincisini almam. Alacak başka hiç bir manga kalmazsa belki bakarız .-.
Bir de ilgimi çeken ve serzenmek istediğim başka bir konuya da değineyim... Bu manga aslında bir romanmış (light novel/novella) Şu ana kadar Japoncadan çevirilen iki tane light novel biliyorum. Biri Tokyo Ghoul Günler, diğeri de Vampir Avcısı D (sanırım Sword Art Online de vardı ama emin değilim) ülkemizde manga baya ilgi görmeye başladı ve bir sürü yeni seri geliyor. Darısı kısa roman serilerinin başına.
Tek kelime ile bayıldım!
Pek emin olmadan iki kitabı birden kalın kapak, kutu set almıştım o yüzden beğenmeseydim çok üzülürdüm...
Neyse...
Hikayemiz bir çeşit şövalye olan Kazi ve arkadaşlarının gizli bir görev için Cehennem Ağızı denen yere gitmesiyle başlar.
Sözde amaçları, başka kimsenin krallık olarak tanımadığı, ama ilk krallık olduğunu
Wilfred Owen, birinci dünya savaşında askerlik yapmış, savaş bitmeden bir hafta önce de 25 yaşında ölmüş bir şair. Ve şiirleri savaş hakkında... Ne kadar pozitif bir kitap olabilir ki? Değildi de zaten...
Depresif şiirlerle dolu olsa da kitap fena değildi. Verdiği bazı mesajlara katıldım bazılarını bence yanlıştı ama genel olarak kendi tarzında güzel bir kitaptı. Özellikle beğendiğim bir iki yer vardı. Şiirlerin aynı zamanda hem İngilizcesini hem de Türkçesini okuyabilmek te hoştu.
Bu kitabı geçen sene ramazan fuarlarından birinde gezerken Vakıfbank yayınlarının standından almıştım. İngilizce-Türkçe kitapları bulunca hemen atladım tabi. Bir yıl içinde de yavaş yavaş okudum. Bununla birlikte Henry Longfellow'un (soy ismine gülmeyeceğim... gülmeyeceğim....) Kölelik Şiirleri adlı kitabı da almıştım aynı yayınevinden. Belki onu da bir sonraki Ramazana kadar bitiririm.
