Serhat akkız
@Akkizserhat
25 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gelişin mektup, gidişin telgraf…
Seni kaybetmek; bir Eylül gecesi yere düşen bir ağacın yaprağını, andırıyor. Elimden gelmiyor o yaprağı alıp ağacın dalına eklemek ve o yaprak tanesi yerçekimine karşı koyamayarak havada süzülürken, gidişini izliyorum yavaşça.
Ve artık ben de bir kaybedenim..
Koca bir yalnızım artık..
Bir çay daha?
Kuzguncuk’ta oturuyorum
Martılarla aynı katta
Okur Takip Önerileri
“Aşk düşünmez hiç Kendisini
Göstermez kendisine hiç özen,
Başkalarıyladın bütün zoru,
Cennetler Cehennemlerden”
Belki sorular sorarız karşılıklı, yorgun
atımın yelesini okşarsın sen, ben bir bir
kapatırım açtığın camları. Bazen umutsuzdur
kavuşmak: Her zaman kazanır, kendini
açmasını öğrenmiş o sürekli yara.
İyi de
Beni böyle delittikten sonra
Bana ne efendim sizin cevaplarınızdan
Bana ne!
Neden bir türlü susmaz vicdanımın bilinçaltı?
Tamam, bazen saçmaladım lakin çocuktum lan
Çocuktum lan çocuktum ulan çocuktum
Bir ağacı orman sanırdım bir gülümsemeyi aşk
amenna ulusun, dengin bir Londra bir Roma
Beni kimse anlamadı be İstanbul
Beni kimse anlamadı
Bari sen anla
ulan bu kadar kirmiyken nasıl bu kadar güzelsin anlatsana
iyisi mi
git
masum bir
ihtimalin hatırına
...
sevgili beni bırak başka türlü bir kavuşmanın
başka türlü bir kavuşmanın yüzü suyu hürmetine
Elif’le başladı hikaye Ye ile bitecek
arada dünya telaşı bitimsiz ve biçimsiz
sevdiğim arlaşıldı buralarda kavuşmak zor
sevdiğim anlaşılan bu iklim bize düşman
insanlar kalabalık ve gürültülü
sevdiğim anlasana uzatmaları oynuyoruz
çocukluğumdan beri muhagaza ettiğim
derin ve içli hayretle
Tüm olup bitenlere ve tüm olup bitmeyenlere
benden önce milyon ve milyon kere yağan yağmur
Başka türlü yağdı sanki benim gözetimimde
mevsimleri dört bilirdim
gel gör ki şimdi
bir kendimi
bir çölü
bir de yoksulluğu biliyorum
vurgun yemekten de öte
geceyi geceyle paylaşmak
lambaların yalnızlığını
gölgelerle paylaştın mı
kendini yıldızların altında
güneş düşlü günlere
bıraktır mı hiç