Nergül KOZAN
@Antagonistimsi
Öğretmen
null
Antalya
40 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
O iğrenç yerde Öcü alınmamış gözyaşları döküp göğsünü yumruklayarak, tanrıcığına yalvaran yavrunun tek gözyaşına değmez bu Üstün ahenk!
Değmez Çünkü çocuğun gözyaşlarının hesabı sorulmadan kalıyor. Karşılık olmalı, Yoksa kutsal ahengin anlamını kavramak mümkün değil. Ama ne ile ödenebilir bunlar? Var mı böyle bir şey? Bir Öç mü sadece?
Öcü ne yapayım ben, Canavarlar cehenneme gidecekmiş; Cehennem yaptıkları kötülüğü, mahvettikleri hayatı geri getirebilir mi?
Okur Takip Önerileri
Kışın ortasında, en sonunda içimde yenilmez bir yaz bulunduğunu öğreniyordum.
Ne var ki, hangi isimlerle sevgilere, övgülere, kinlere, nefretlere konu edildiğine, kendisine huzur ve uyku aramak için mi, yoksa dans edip eğlenmek, çılgınlıklarda bulunmak amacıyla mı başvurulduğuna baktığı yoktu.
Her isteyen arayabilir, Her isteyen bulabilirdi.
Biri Işık diyor, bir başkası gece diyor ona. Biri baba, biri anne ismini yakıştırıyordu. Biri dinginlik bir başkası devinim, ateş, soğukluk, yargıç, avutucu, yaradan, yok eden, bağışlayıcı, intikamcı diye niteleyip ona övgüler döşeniyordu. Tanrı kendisini adlandırmıyordu. Kendisine isimler takılsın, sevilip övülsün, lanetlenip nefret edilsin, kendisine tapılsın istiyordu.
Çünkü Evrensel koroların müziği onun Tapınağı, onun yaşamıydı.
İçinde karnından başlayıp boğazına doğru usul usul yol alan çakıltaşı gibi bir şey yükseliyordu. Geçişlerden tararlanarak gittikçe daha hızlı nefes alıyor, içindeki yükseliyordu sürekli.
Baktı, rahatça gülümsedi; bu gülümseme içinden geliyordu. Kendini yatağa attı, içindeki usul yükselişi duydu. Arzu ve gülümseme ile kadının ılık dudaklarında ilerlryen hayata baktı. "Bir dakika, bir saniye sonra" diye düşündü.
Yükselme durdu. Ve taşlar arasında bir taş olarak, yüreğinin sevinci içinde, devinimsiz dünyaların gerçekliğine dönüştü.
Seçmek gerektiğine, istenilenin yapılması gerektiğine ve mutluluğun koşullarının bulunduğuna inanmak, yanılgıdır küçük Catherina. Önemli olan yalnızca, anlıyorsun ya mutluluk isteğidir. Sürekli var olan kocaman bir tür bilinç. Gerisi, kadınlar, sanat yapıtları ya da dünyevi başarılar...
Yalnızca bahanedir. Üzerine işlemelerimizi işlediğimiz bir kanaviçedir.