Az kaldı,bitecek her şey.Sular yükseliyor.Ruhu bile duymuyor.Uyuyor öyle.Ne bilmeye mecbur ne yapmaya mecbur artık,doldu çilesi.
Uyuyor güzelce,direnmek yok,çırpınmak yok,olmazı olur etmeye çabalamak yok ona bundan böyle.Onca yıl taşıdı sırtında itikadın yükünü,ne huzur bildi ne rahat,ne kahkaha ama bak attı nihayet onca yükü sırtından...
Uyuyor şimdi, düşünmüyor artık, ne vazifesi kaldı ne mecburiyeti;geçti işte, hepsi geçti onun için ama bak bana,bak şu ihtiyar,şu yorgun kadına,ben ne yapayım, kıskanmayayım mı onu, ah bak şuna nasıl güzel uyuyor,ölüp gidecek birazdan,az kaldı...