Ruhun Gülüşleri
@Azilerdekalbim
4 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
192 syf.
·
Puan vermedi
·
24 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Ruhun Gülüşleri tekrar paylaştı.
Seni suçlamıyorum. Seni sen kim isen o olarak seviyorum,
sıcakkanlı ve çabuk unutan, kendini veren ve sadık kalmayan, seni yalnızca her zaman kim idiysen ve
şimdi de hâlâ kimsen o halinle seviyorum.
Ama sen elbette beni düşünmedin. Beni unuttun.
Sayfa 35Kitabı okudu
Çoktandır dönmüştün, bunu aydınlanmış pencerelerini görünce anlamıştım ve bana yazmamıştın. Senden elimde tek bir satır yok şu son saatlerimde, hayatımı vermiş
olduğum insandan tek bir satır bile yok. Bekledim,
çaresizlik içinde kalmış biri gibi bekledim. Ama sen
beni çağırmadın, tek bir satır yazmadın bir tek
satır bile...
Sayfa 33Kitabı okudu
Beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorumlarım.
Sayfa 5Kitabı okudu
Benim için hersey, ancak seninle ilintili olduğu ölçüde vardı,
hayatımdakilerin hepsi ancak seninle bağıntılı oldugu
ölçüde anlamlıydı. Bütün hayatımı değiştirmiştin.
Sayfa 13Kitabı okudu
Insan yüreğinin, bütün sevdiklerini içine alabilmesi için çok büyük olması gerektiğini bilmelisin.
"Evet, yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck Jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! Hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek."
Sayfa 159Kitabı okudu
O gün bugün, yolum böyle erkeklerle sıkça kesişti. Tersini
söyleyebilmeyi çok isterdim. Ama söyleyemem. Öğrendiğim
şeyse şu: Azıcık kazıdığında, hepsinin üç aşağı beş yukarı aynı olduğunu görüyorsun. Kimileri daha cilalı, daha yaldızlı. Az buçuk ya da epeyce, cazibeleri oluyor, insanın gözünü boyayabiliyorlar. Ama gerçekte hepsi de gazaplarını etrafa döke saça dolanan, mutsuz oğlan çocukları. Haksızlığa uğradıklarına inanıyorlar. Hak ettiklerini alamamışlar. Kimse onları yeterince sevmemiş. Sizden onları sevmenizi bekliyorlar elbette. Kucaklanmak, pışpışlanmak, avutulmak istiyorlar; güvence verilmek. Ancak onlara bunları sağlamak, büyük bir hata. Kabul etmeleri olanaksız çünkü. Tam da gereksindikleri şeyi almaları, kabullenmeleri mümkün değil. Sonunda bu yüzden sizden nefret etmeye başlıyorlar. Bunun sonu asla gelmiyor, çünkü sizden nefret etmeye doyamıyorlar. Asla bitmiyor o eziyet, özürler, yeminler, sözünden dönmeler, bu berbat durum. İlk kocam aynen böyle biriydi.”
Sayfa 293Kitabı okudu
1000Kitap'a katıldı.