Söze nereden nasıl başlarım bilmiyorum. O kadar çok şey yazmak istiyorum ama okunmaz korkusu olduğu için siz değerli 1000Kitap Ailesini fazla sıkmak istemiyorum..
Gönlü güzel insanlar ; kitapla ilgili söyleyeceğim tek bir kelime olsaydı o " Muazzam" olurdu..
Makar Alekseyeviç ve Varvara Alekseyevna arasında geçen tatlı bir mektuplaşma.. Dostoyevski'nin ilk romanı olduğu bilinir herkesçe.. Geçenlerde bir kitabı yarım bıraktığımı ve eksik bir şeylerin olduğunu söylemiştim. Bu kitapta aradığımı buldum.
Ne olacağını kestirememek " Vay arkadaş o niye böyle yaptı" dedirten ve betimleme, hayalde canlandırma daha satırları okurken gözünüzün önüne geliyor.
Makar Alekseyeviç ilk başlarda " anacığım " diye hitap etmiş ve bunların arasındaki muhabbetin ana oğuldan ibaret olduğunu düşünmüştüm Ama sonradan anladım ki iki tatlı yaşlıca akrabanın birbirine olan muhabbeti mektuplara yansımış hali meğersem . Sadece muhabbetle kalmıyor, çevresinde olup bitenleri, yoksulluğu, çaresizliği, ölümü, haksızlığı, adaleti,sevgiyi, fedakarlığı, yorgunluğu, hastalığı, insanların tavırlarını.. Kısacası toplumsal bir roman olduğunu satırlarda bir bir hissettiriyor. Ha bir de Makar Alekseyeviç'in Varvarasına olan hitabetlerini de unutmamak lazım.
Okuduğum ve gerçekten mutluluk duyduğum nadide kitaplardan birisi oldu. Okumanızı tavsiye ederim
Sağlıcakla huzurla kalın gönlü güzel insanlar
