Anılar defterinde gül yaprağı gibi
Unutuldum,kurudum
Başıma düşmüş sevda ağı
Bir başıma tenhalarda kayboldum
Sen kim bilir rüzgârlı eteklerinle
Kim bilir hamgi iklimdesin,ben
Sensiz bu sessizlikle
Deli gibiyim sensiz
Bu sessizlikle
Ayrılıkla başım belada
Gözlerini çevir gözlerime
Yoksa sensiz bu sessizlikle
Deliler gibiyim
Sensiz bu sessizlikle
Dayan Kalbim
Seni dağladılar değil mi kalbim
Her yanın içi su dolu kabarcık
Bulunmaz bu hâlden anlar bir ilim
Akıl yırtık çuval sökük dağarcık
Sensin gökten gelen oklara hedef
Oyası ateşle işlenen gergef
Çekme üç beş günlük dünyaya esef
Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık
SON BAHAR
Aslında yaprak sıkılmıştı ağaçtan.
Bahaneydi son bahar.
Gelmişti ayrılık vakti.
Bir göz yaşı damlası gibi,
Damlayıp gidiyordum uzaklara.
Son baharda bahanem oldu işte.
Sarılmıştım rüzgara gidiyordum buralardan uzaklar.
Yine yazı bekler oldum bir ümit.
Yeniden senle açarız diye,
Belki yeniden doğarız dağlar ardından doğan güneşle diye.
Yaz geldi bahar geldi ama sen gelmez oldun beklerim ben yine.
Bu yaz öbür yaz belki bir ömür.
Beklerim ben seni bir daha bulabilme ümidi ile beklerim ben.
Mezarıma geliceğini bilsem hiç düşünmeden ölürüm ben…
Necip Fazıl KISAKÜREK
Okur Takip Önerileri
Asıl bahtiyar,bir ömür boyunca hasretini çektiği şeye kavuşan değil,ona erişeceğini anladığı anda,saadetinin en yüksek noktasında bir 'Ah!' diyerek düşüp ölebilendir.
Sayfa 127Kitabı okudu
Ölüm güzel şey budur perde ardından haber
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber?