“Hiç kuşkum yok” diye mırıldanmayı sürdürdü papaz. “Tanrı bizi yeğler! Kendisiyle tek söz etmeyen bu çalışkan öğrencilerdense bizim gibi kıskanç, alçak, yalancı domuzlar daha iyidir. Tanrı onlardan ne zevk alabilir ki? Sonra kötülük, pişmanlık, gözyaşı olmadıktan sonra yaşamanın ne anlamı kalır?”