Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Akhilleus

şengül
Ölüme o kadar içerlemiyordum o yaşlardayken. Ölenlerin bir gün dönecekleri bir yere gittiklerini, ama geride bıraktıklarına kırgınlıkları geçmediği için bir türlü dönmeye yanaşmadıklarını sanırdım.
Sayfa 17 - CanKitabı okudu
Reklam
“Peki sizce çıplak gerçekle yaşamak mı yoksa aramızda aldatıcı kostümü ile dolaşan yalanla mı yaşamak daha güzel?” “Gerçekle yüzleşecek gücümüz yoksa yalan daha tercih edilebilir sanırım.”
Sayfa 64 - LunaKitabı okudu
Derin bir nefes aldığımda başımın öne doğru düştüğünü hatırlıyorum. Onu ben öldürdüm, onun katili benim!
Sayfa 15 - LunaKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sadece çırpındım sevgilim. Dakikalarca ve belki de saatlerce; önce çırpınıyor sonra yığılıyordum. Neresi olduğunu bilmediğim şehir, insanlar ve sanki tüm tabiat sesime sağır gibiydi.
Sayfa 105 - LunaKitabı okudu
“Bu dünya öyle bir yer ki… Sizi barıştıran her kimse, savaştıran da odur! Ve sizi her kim doyuruyorsa, bilin ki aç bırakan da odur!”
Sayfa 339Kitabı okudu
Reklam
İnsan sadece yeni olana sahip olmak İçin çalışıyordu. Yeniliğin ve yeni olan her şeyin ne kadar sevildiğini düşündüm. Bebekler bile belki de bu yüzden seviliyordu. Hiç kullanılmamış insanlar oldukları için. Son model, gıcır gıcır, el değmemiş bir et parçası.
Bir çocuğun ağlaması dünyayı zehirlemeye yeter, diye okumuştum bir yerlerde.
Sayfa 175Kitabı okudu
“Hiç kuşkum yok” diye mırıldanmayı sürdürdü papaz. “Tanrı bizi yeğler! Kendisiyle tek söz etmeyen bu çalışkan öğrencilerdense bizim gibi kıskanç, alçak, yalancı domuzlar daha iyidir. Tanrı onlardan ne zevk alabilir ki? Sonra kötülük, pişmanlık, gözyaşı olmadıktan sonra yaşamanın ne anlamı kalır?”
Sayfa 159Kitabı okudu
Bir fırtınanın girdabı, beni içine katıp bilmediğim bir yere atmıştı. Düştüğüm yerden ne doğrulabildim ne de bilincimi kaybedip kendimi sonsuz bir boşluğa bırakabildim.
Sayfa 14 - Luna YayınlarıKitabı okudu
Edebiyat aslında yalnızlığın yuvasıdır. Kalabalığın içinden tek tek gelen insanlar edebiyata sığınırlar. Ne de olsa edebiyat yazarken de okunurken de yalnız yaşanan bir sanattır. Aslında paylaşılmaz denen yalnızlığı paylaştırır. Birbirinden habersiz okurları aynı kitabın sayfalarında buluşturur, yalnız ruhları birbirine yakınlaştırır.
Sayfa 10 - Murathan Mungan-ÖnsözKitabı okudu
Reklam
Bir mektup yazmak istiyordum ama adres bilmiyordum. Yani hiçbir adres bilmiyordum. Buna inanmazlardı, bunun İçin utanıyordum. Bana herhangi bir adres söyler misiniz? diyemezdim.
Sayfa 196 - demiryolu hikayecileri-bir rüya öyküsüKitabı okudu
Senin işin bir bakıma kolaydı babacığım. Birçok şeyi yok sayarak belirli bir düzen içinde yaşadın. Sinemaya gitmedin. Hiç roman okumadın. Zeytinyağlı enginar yemedin. Yabancı ülke özlemi çekmedin. Kimseye hediye almadın.
Sayfa 177 - Babama Mektup ÖyküsüKitabı okudu
159 öğeden 136 ile 150 arasındakiler gösteriliyor.