Batuhan Bel
@BatuB25
İstanbul Üniversitesi
Istanbul
552 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Sonra sözcüklerin kumda bıraktığı izlerin içine yerleştim.
Anlaşılmak için en ufak umudum yok ve bu benim için kesinlikle önemsiz.
Ölüm, bu oyun için çok ciddidir
Okur Takip Önerileri
Zaman beni ağır ağır yoruyor.
Belirsizlik beni gerilime soktuğu müddetçe, duygularım ve tavırlarım geçici bir kılık değişiminden başka bir şey değildir.
Görünürde hiçbir şey değişmedi ama aslında her şey değişti. Kitabın sayfaları aynı ama anlamı farklıdır.
Ve ruh tam görüşten mutlak körlüğe geçer. Karısını seven aşkta sadece kaygılar, kızgınlıklar ve rahatsızlıklar göreceği zaman gelir. Herhangi bir müzikten zevk alan hiçbir şey duymayacağı zaman gelir. Tıpkı şu an gibi artık ülkemi anlamayacağım zaman gelir.
Eğer hâlâ hayatta olursam, neden ölmem gerektiğini öğrenme adına, sevgili yalnızlığıma sarılmış köyümüzün içinden geçen büyük yolda biraz yürümek için geceyi bekleyeceğim.
Sevgi'yi tartışanlar onu gece olunca yeniden bulur. Çünkü sevgi, sözcüklerin rüzgarından daha büyüktür.
Ama yenilgi insanları tutarsızlıkla, can sıkıntısıyla ve hepsinden önemlisi amaçsızlıkla dolu bir ruh haline sokar.
Tüm duyguları bastıran bir duygu var. Saçmalığın verdiği duygu bu. Etrafımızda her şey çatırdıyor. Her şey yıkılıyor.
Mutluluğun farkında ve hayatla hemen yüzleşmesi gerekmeyen bir öğrenciyim.
"Anlamıyorsun işte, öyle değil mi? Hiçbir zaman anlamadın ve asla anlamayacaksın."
Sayfa 135
Birikim var. Sorumluluk var. Ve bunların ötesinde, kargaşa var. Büyük kargaşa var.
Sayfa 159