Bêvankes
@Bevankes
Yaşam geçip gitti , hiç yaşamamışım gibi
27 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Ayrılık vakti gelene kadar bilmez sevgi kendi derinliğini “
Yaşamları boyunca bazı şeylerin ancak bir yudumuna kavuşmanın bedelini özünden,iliğinden ödemek zorunda olan insanlar vardır.Bu onlar için hep yeniden yaşanan bir acıdır ve sonra artık acı çekmekten yoruldukları zaman…
Sayfa 39
Zavallı hava! Bereket versin ki o var…
O olmasa nice şeyler bahanesiz kalacaktı; yazın çok sıcak,kışın çok soğuk olmasa neler geri kalmayacaktı değil mi? Şimdi sonbahar,havanın ne suçu var ?Fakat kendi suçlarımızı,kusurlarımızı ondan başka neye yüklemeli?
Okur Takip Önerileri
“Hepimizinki günübirlik hayatlar; hatırlayanın hatırlanandan farkı yok.
Sayfa 184 - Pegasus
İnsanın hayatta uzun yaşamaktan başka umutlarının da olabileceğini görmek istiyorum.
Sayfa 160 - Ellie
Geçmişi kabullenmek için ümidini yitirmelisin
Önce acıtır sanırsın,
Kor alevlerden korkarsın.
Ancak…
Aşk kapını çaldığında anlarsın.
Yanmak
Ve cesurca yaşamaktır
Seni sana kavuşturan…
İnsanın en temel arzusu,düşü ve umudu hep şu olmuştur;özgür ve onurlu bir yaşam,insanın kendisini rahat ve huzur içinde ifade edebileceği bir zaman ve mekan,eşit bir toplumsal,ekonomik ve kültürel ilişki.
Bitmek tükenmek bilmez çelişkilerin,kavgaların,başkaldırıların ve direnişlerin nedeni de ,neredeyse her zaman ,bu arzu,düş ve umut olmuştur.Düş ,gerçeğin bağrında ekilen tohum;arzu,huzursuz insanın ruhundaki coşku olmuştur hep.
Ve bu bay Kürt yok diyordu. Kürt yok!
Güneş yok dermiş gibi, ay yok, yıldız yok dermiş gibi... Bir halk nasıl inkar ediliyordu!
Niye yaşamalı? Her şey boş! Yaşamak – havanda su dövmektir; yaşamak – kendi kendini yakıp kavurmak ve yine de ısınamamaktır.
Sayfa 205
Ve hiç sevmedim yol sormayı – hep ters geldi bu beğenime!
Yolları yollara sormayı ve denemeyi sevdim hep.
“Kendi hedefime varmak istiyorum, kendi yolumda ilerliyorum; tereddüt edenlerin ve ağırdan alanların üzerinden atlayacağım. Benim yolum, onların batışı olsun”
...sahiden böyle iki kişiyken bir başına olduğundan daha yalnızdır insan!