Başka hiç kimseden değil, senden isterim güzelliği ey kudretli kişi; senin iyiliğin kendini son kez yenişin olsun.
Her türlü kötülüğü beklerim senden; bu yüzden istiyorum senden iyiliği.
Sahiden ne çok gülmüşümdür, keskin pençeleri olmadığı için kendilerini iyi zanneden zayıflara!
Kendi düşmanınızı aramalısınız ve kendi düşünceleriniz uğruna kendi savaşınızı vermelisiniz! Kendi düşünceniz yenilse bile, dürüstlüğünüz zafer çığlıkları atmalı!
Siz hepiniz, delicesine çalışmayı ve hızlı, yeni, yabancı olanı sevenler, kendinize katlanamıyorsunuz, sizin çalışkanlığınız bir kaçıştır ve kendi kendini unutma istemidir.
"Burası özgür bir ülke" dedi genç Kral, "kimsenin kölesi değilsin ki."
"Savaşta," dedi işçi, "zayıflar güçlülerin kölesi olur, barışta da yoksullar zenginlerin kölesi olur. Yaşamak için çalışmaya mecburuz; bize verdikleri ücret o kadar düşük ki, yaşamamıza yetmiyor, ölüyoruz. Bütün gün onlar için uğraşıp didiniyoruz; onlar sandıklarını altınla dolduruyor, bizimse çocuklarımız vakitsiz solup gidiyor, sevdiklerimizin yüzü sertleşip fesatlaşıyor. Üzümü biz eziyoruz, şarabı başkası içiyor. Mısırı biz ekiyoruz ama soframız boş. Kimse görmese de zincirlerimiz var; bize özgür dense de köleyiz."
"Kalbimi bilgeliği, çılgınlığı, deliliği bilmeye adadım. Lâkin bunun da ruhuma sıkıntı verdiğini gördüm. Büyük bilgi büyük keder getirir, bilgisini arttıran kişi kederini arttıracaktır."
"Dolayısıyla, kararlarım neyin doğru neyin yanlış olduğuna dayanmalıydı; insanların söylediklerine, yaptıklarına değil. Gelişmeye göre değil kendi kalbime göre kararlar vermeliydim."
" Bütün ruhumla iyi olmak istedim; fakat gençtim,tutkularım vardı. Ne zaman iyi olanı arasam yalnızdım, tamamen yalnızdım. Ne zaman kalben hissettiğim ahlaken iyi olma isteğimi dile getirmeye çalışsam aşağılama ve alayla karşılaştım. "
"Simdi o döneme baktığımda açıkça görüyorum ki, hayvani içgüdülerim haricinde hayatımı etkileyen inanç, sahip olduğum tek gerçek inancım, mükemmeliyete olandı. "